تنوعزیستیاساسزندگیبررویزمیناست.کاهشتنوعگونه هایزراعیوجانوری،یکتهدیدجدیبرایامنیتغذاییاست. منابعژنتیکیاموالعمومیهستندکهحفاظتازآنهابهمعنایخدمت به مردم میباشد. حفاظتازمنابعژنتیکیدرکشاورزیمانندبیمهکردنمحصولاتکشاورزیدربرابر تغییرات احتمالی(بیماری جدید و آفات) میباشد. حفاظتازمنابعژنتیکیبرایایمنیموادغذاییوحصولاطمینانازکیفیتمحصولاتغذاییوهمچنینسازگاریباتغییراتمحیطیازقبیلتغییراتآبوهواومقاومتدربرابربیماریمهماست(عثمان[1]و همکاران، 2011).
کشور ایران در پهنهی گستردهی خود به واسطه وجود سه رشته کوه اصلی البرز در شمال، زاگرس در غرب و کوههای فلات در مرکز، دارای آب و هوای متنوع و در نتیجه دارای عوامل محیطی گوناگونی میباشد. عوامل محیطی مختلف موجب تشکیل انواع زیستگاهها و تنوع حیوانات در مناطق مختلف ایران شده است. در اثر تأثیراتزیستگاههای مختلف، انواع نژادها از یک گونه حیوانی به وجود آمدهاند. در میان انواع حیوانات گوناگون این سرزمین پهناور، پرندگان، دارای تنوع قابل توجهی میباشند(توکلیان، 1378). اکثرنژادهایمرغانبومیکشورازدستهمرغانآسیاییونژادهایشرقیهستند. باتأکیدبرایننکتهکهنژادهایبومیدرهرکشوربهعنوانیکسرمایهملیمحسوبمیشوند،بنابراینحفظایننژادهاهمراهبابرنامه ریزیبرایافزایشتولیدوسودآوریآنهاامریبسیارضروریمیباشد(قربانیوهمکاران، 1386(.
مناسبترین خاستگاه محیطی پرورش گروههای نژادی مرغهای بومی ایران، روستاها میباشند. در شرایط کنونی، روستائیان به نژادهای مقاوم با تولید مطلوب و منطبق با شرایط اقلیمی مختلف، نیازدارند(توکلیان،1378). بهبود دامهای اهلی برای اصلاح نژاد از طریق انتخاب دامهای دارای فنوتیپ برتر تمرکز یافته است. با وجود پیشرفتهای اخیر در زمینههایی مانند توسعه تکنیکهای توالی یابی ژنوم، شناسایی و کشف انواع نشانگرهای ژنتیکی، ارائه نقشههای ژنتیکی متراکم از گونه های مختلف حیوانات اهلی و توسعه روشهای آماری و کامپیوتری، میتوان از آنها به عنوان ابزاری قدرتمند جهت مطالعه ژنتیکی موجودات زنده بالاًخص گونه های اهلی، استفاده نمود(ویلیامز[2]، 2005). امروزه با بهره گرفتن از نشانگرهای مولکولی میتوان ژنهایی که صفات مهم اقتصادی را کد می کنند، شناسایی و مطالعه نمود(مونتالدو و مزاهررا[3]،1998). همچنین ضمن تعیین ژنوتیپ افراد در اکثر جایگاههای ژنی، میتوان اطلاعاتی را در خصوص فراوانی آللی ژنهای مطلوب کسب نمود و از آن در جهت انتخاب دامهای برتر یاری جست(بایس[4] و همکاران، 2005).
در نگهداری و پرورش مرغ تخمگذار هدف تولید تخم بالا و جلوگیری از کرچی میباشد. اخیراً با توسعه ژنتیک مولکولی روشهای بیولوژیکی اساس ژنتیکی کرچی به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. کرچی یک صفت چندژنی است که حداقل توسط دو ژن غیرجنسی غالب کنترل می شود. پرولاکتین نقش حیاتی برای شروع و ادامه کرچی ایفا می کند. برخی از عوامل دیگر، مثل دوپامین نقش بازدارنده بر
ترشح پرولاکتین دارد(زوا[6] و همکاران، 2010(.
دوپامین از طریق سیستم باب هیپوفیزی به وسیله چند عصب هیپو تالاموسی به هیپوفیز میرسد که به وسیله خود پرولاکتین، استروژنها و چند نوروپپتید و نوروترنسمیترها تنظیم می شود.دوپامین با گیرندههای نوع دوم دوپامین متصل می شود که این گیرندهها به کانالهای غشایی و پروتئینهای G متصل هستند.فعالیت ترشحی سلولهای لاکتوتروپ هیپوفیز را مهار می کند(بن جاناتان و ناسکو، 2001).دوپامین، انتقال دهنده عصبی در سیستم عصبی مرکزی به مقدار فراوانی ترشح می شود و نقش مهمی در شناخت، احساسات و فعالیت غدد درونریز در pestanداران دارد و مسئول فعالیت GnRHاست و نقش مهارکنندهگی و تحریک کنندهگی در آزاد شدن گنادوتروپینها دارد(زوا و همکاران، 2011).
تاکنون، دست کم پنج گیرنده مجزا از دوپامین شناسایی شده که شامل DRD1- DRD5است و به دو دسته کلاسه بندی میشوند، مانندD1 (DRD1 و DRD5)و D2 (DRD2، DRD3 و DRD4). گیرندهها براساس فارماکولوژی آنها، تفاوتهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی دارند(زوا[8] و همکاران، 2010).
1-2 فرضیه ها
H0: چندشکلی درگیرنده یک ژن دوپامین درجمعیت مرغان بومی خوزستان وجود دارد.
H1: چندشکلی در گیرندهی یک ژن دوپامین درجمعیت مرغان بومی خوزستان وجود ندارد.
1-3 اهداف تحقیق
1-3-1اهداف اصلی:
الف) تعیین چندشکلی ژن دوپامین در مرغ بومی خوزستان
ب) تعیین فراوانی آللهای گیرنده یک ژن دوپامین در نمونه های مورد مطالعه
ج) تعیین فراوانی ژنوتیپی گیرنده یک ژن دوپامین
1-3-2 اهداف فرعی:
الف) بررسی تعادل هاردی واینبرگ در مورد ژن دوپامین در جمعیت مرغان بومی خوزستان
ب) بررسی تنوع ژنتیکی مرغ بومی
1-4 نوآوری:
تاکنون گزارش مکتوبی در زمینه پلی مورفیسم دوپامین در مرغ بومی خوزستان یافت نشده است
[1].Osman
[2]. williams
[3].Montaldo and meza-Herrera
[4].Biase
[5].Polygenic
[6] .xu
[7]. ben-jonathan and hnasko
[8]. xu
فرم در حال بارگذاری ...