با توجه به مشکلات فراوان سنگهای سیستم ادراری از جمله درد و ناراحتی برای فرد،اتساع حالب ها،لگنچه و حتی از کار افتادن کارکرد کلیه(1) درمان صحیح این بیماران باعث بهبود کیفیت زندگی آنها خواهد شد.
اکثر سنگهای ادراری خود به خود دفع می شوند،اما اغلب سنگهای بزرگتر نیاز به جراحی و در آوردن سنگ دارند(2).در جراحی باز سنگهای ادراری بیمار متحمل تمام عوارض یک جراحی اعم از عوارض داروهای بی هوشی،ونتیلاسیون مکانیکی،شکاف جراحی عمیق،مدت زمان طولانی استراحت در بستر تابازگشت به کارو…میباشد.با توجه به این عوارض OSS (جراحی باز سنگ های ادراری) آرام آرام به کنار رفته و روش کمتر تهاجمی تری به نام PCNL(percutaneous nephrolithotripsy) معرفی شده است،لذابرآن شدیم تا ارزش درمانی این روش را در درمان سنگهای کلیوی بررسی نماییم.در این روش یک شکاف جراحی به اندازه 1تا2سانتیمتر روی پوست داده میشود،سپس زیر گاید فلوروسکوپی با یک سوزن واردکالیس میشویم و از روی آن یک گایدوایر رد کرده و این تراکت را دیلاته میکنیم،یک استوانه ی 3 فرنچی وارد تراکت جراحی می کنیم و از آنجا نفروسکوپ را وارد کرده ،سنگ را دیده و آن را میشکنیم.
PCNL شکاف جراحی کوچکی داشته،مدت بستری در بیمارستان به دنبال آن کوتاه تر ،مصرف آنالژزیک در آن بسیار کمتر و به علاوه یک روش کمتر تهاجمی میباشد.سنگهای سیستم ادراری از جمله سنگهای با حجم بزرگ در ایران بسیار شایع هستند درصورتی که یکبار بیمار تحت عمل OSS قرار بگیرد،چون این سنگها اغلب عودکننده اند،انجام عمل دوم بسیار سخت تراست،پس انجام PCNL به صورت اولیه یا درکسی که نیاز به جراحی مکرر به علت عود سنگ دارد راحت تر است.
خدمات موجود:درحال حاضر از روش OSS در ایران در مراکز غیر استانی استفاده میشود و ما بر آنیم که روش PCNL که در استان قم تازه راه اندازی شده را بررسی کنیم.
در این تحقیق میخواهیم ارزش درمانی PCNL را به صورت آینده نگر و case-control بررسی نماییم.
الف – اهدف اصلی طرح:
بررسی ارزش درمانی PCNL و مقایسه آن با جراحی باز سنگ(OSS) در بیماران مبتلا به سنگ دستگاه ادراری در بیمارستان کامکار از سال 1388 تا 1390.
ب- اهداف فرعی طرح:
1.مقایسه مدت بستری بیماران درمان شده با PCNL با OSS در بیماران مبتلا به سنگ ادراری در بیمارستان کامکار از سال 1388 تا 1390.
2.مقایسه مقدار داروی مخدرمورد نیاز در هر دو روش.
3.تعیین زمان بازگشت به کار در هر دو روش.
4.تعیین طول زمان عمل در هر دو روش.
5.تعیین میزان خونریزی در هر دو روش.
6.مقایسه میزان عوارض در هر دو روش.
ج- فرضیات – سئوالات :
1.ارزش درمانی PCNL از OSS در درمان بیماران مبتلا به سنگ دستگاه ادراری در بیمارستان کامکار از سال 1388 تا 1390بیشتر است.
2.مدت بستری در روش درمان PCNL با OSS در بیماران مبتلا به سنگ دستگاه ادراری در بیمارستان کامکار از سال 1388 تا 1390متفاوت است.
3.زمان بازگشت به کار در روش PCNL از OSS در بیماران مبتلا به سنگ دستگاه ادراری در بیمارستان کامکار از سال 1388 تا 1390.کمتر است.
- طول زمان عمل در روش PCNL از OSS در بیماران مبتلا به سنگ دستگاه ادراری در بیمارستان کامکار از سال 1388 تا 1390کمتر است.
5.میزان خونریزی در روشPCNL با OSS در بیماران مبتلا به سنگ دستگاه ادراری در بیمارستان کامکار از سال 1388 تا 1390 متفاوت است.
- میزان عوارض در روش PCNL از OSS در بیماران مبتلا به سنگ دستگاه ادراری در بیمارستان کامکار از سال 1388 تا 1390 کمتر است.
7.مقدار داروی مخدر مورد نیاز برای PCNL از OSS در بیماران مبتلا به سنگ دستگاه ادراری در بیمارستان کامکار از سال 1388 تا 1390 کمتر است.
محدودیت های پژوهش:
نواقص پرونده های بیماران و انجام محدود عمل PCNL
واژه ها و اصطلاحات:
سنگهای ادراری
PCNL: (percutaneous nephrolithotripsy)
OSS:(open stone surgery)
رنال کولیک
فرم در حال بارگذاری ...