رشد و توسعه به عنوان یک مقوله اقتصادی و اجتماعی ابتدا از سوی اقتصاددانان و سپس جامعه شناسان و پژوهشگران برخی از علوم دیگر همچون جغرافیا و غیره مورد توجه و اساس برنامه ریزان قرار گرفت. از جمله دشواریهای همیشگی در بررسی ادبیات توسعه اقتصادی و دگرگونیهای اجتماعی، مشخص کردن مفهوم رشد و توسعه است. توسعه را می توان فرایندی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دانست که منتج از استانداردهای زندگی بوده و باعث بهبود سطح زندگی مردم جامعه می شود. فرایند توسعه به حدی اهمیت دارد که باید به موازات رشد جمعیت قابل مشاهده باشد و توصیفی اینچنین، مفاهیم کیفی و منصفانه را به عنوان اهداف قطعی در هر فرایند توسعه در بر میگیرد به عبارت ساده میتوان گفت با توجه به اینکه هدف اصلی توسعه حذف نابرابریها است، بهترین مفهوم توسعه، رشد همراه با عدالت اجتماعی است (Hodder,2000).
روستاها کهنترین شکل سکونتگاههای بشری و روستانشینی یکی از قدیمیترین شیوه های زندگی اجتماعی بشر است. روستاها از گذشته به عنوان اجتماعات پایه، نقش اساسی در شکل گیری و شکوفایی جوامع و تمدنها داشته اند. افول بسیاری از تمدنها نیز به ویرانی روستاها و بیتوجهی به آنها به عنوان عناصر پایه تولید و رونق اقتصادی مربوط می شود. توسعه بخش صنعت و گسترش شهرنشینی باعث شد به از سهم روستاها به عنوان مکانهای تولیدی که نیاز سایر بخشهای جامعه را تأمین میکردند، کاسته شود. با وجود این حتی توسعه صنعتی و شهرنشینی، بخش روستایی به عنوان بخش تولید پایه و اساسی به هیچ وجه اهمیت خود را از دست نداده است. چنان که در کشورهای صنعتی اروپا و حتی امریکا حمایت از بخش کشاورزی یک اصل و خط قرمز به شمار می آید که در اتحادیههای اقتصادی و سازمان تجارت جهانی، هر زمان که بحث بر سر بخش روستایی و کشاورزی است، این کشورها تحت هیچ شرایطی حاضر به پذیرش شرایطی که به ضرر بخش کشاورزی و روستایی آنها باشد نیستند، حتی اگر این پذیرش منافع دیگری برای آنها به همراه داشته باشد.(جمعه پور، 1385)
روستانشینی پدیدهای جهانی است که در همه نواحی کره زمین وجود داشته و همه ساکنان کره خاکی به نوعی به تولیدات روستایی نیاز دارند، روستاها اهمیت خاصی در توسعه یک کشور دارند. روستاها بخش مولد و تامین کننده مواد غذایی کشورها میباشند و تولید کننده مواد اولیه بسیاری از صنایع و صادر کننده نیروی انسانی بخشهای تولیدی یک کشور محسوب میشوند. روستاها، واحد بنیانی تولید در نظام اقتصادی ملی میباشند. بخش قابل توجهی از جمعیت کشورها بخصوص کشورهای در حال توسعه را تشکیل می دهند بنابراین اهمیت و نقش روستاها در توسعه و بقای هر کشوری بخصوص کشورهای در حال توسعه انکار ناپذیر است و به همین دلیل در دهههای اخیر توجه خاص به آن شده است و توسعه روستاها و روستاییان به یکی از مهمترین دلمشغولیهای بسیاری از برنامه ریزان و محققان تبدیل شده است» (ازکیا،1384). براین اساس میتوان شاخص هایی را مطرح کرد تا به وسیله آنها سطح توسعهیافتگی نواحی روستایی را مورد بررسی قرار داد و برای آن برنامه ریزی کرد، ولی قبل از آن باید برای شناخت تفاوت سطح توسعه یافتگی نواحی روستایی، ابتدا وضعیت موجود هر ناحیه بررسی شود تا بتوان در مرحله بعدی علل تفاوتها را باز شناخت و در جهت کاهش یا از میان بردن آنها اقدام به برنامه ریزی کرد، بدیهی است شناسایی وضع موجود در روستاها و جایگاه آنها در فرایند توسعهیافتگی از جمله اقدامات ضروری برای برنامه ریزی توسعه روستایی می باشد. مسلم است که امکانات و منابع در همه جا به طور یکسان وجود ندارد و روستاها از نظر ویژگیهای طبیعی، اجتماعی- جمعیتی، آموزشی- فرهنگی، بهداشتی و درمانی وغیره متفاوت میباشد
امید است تحقیق حاضر بتواند با تعیین درجه توسعهیافتگی نواحی روستایی شهرستان رودبار بتواند در شناسایی و ایجاد زمینه لازم جهت بهبود وضعیت موجود این روستاها گامی به جلو بردارد.
1-2- بیان مسئله
روستانشینی شکل ویژهای از استقرار و معیشت انسان و جلوه بارزی از حیات اقتصادی و اجتماعی در کشورهاست که با نظامی کم و بیش پایدار در طی قرون متمادی دوام یافته است (رضوانی ، 1388) بررسی وضعیت مناطق روستایی و برنامه ریزی برای ارتقاء سطح زندگی جمعیت روستا از جمله شرایط ضروری توسعه اقتصادی- اجتماعی تمام جوامع است (ازکیا،1384). بررسی علمی روستاها گرچه به عنوان زمینهای تحقیقاتی از دیرباز مورد توجه بوده، تنها در دهههای اخیر مورد علاقه خاص قرار گرفته است. آنچه به ضرورت این مقوله دامن میزند این واقعیت است که رشد بیرویه شهرها، نارساییها و پیچیدگیهای اجتماعی و اقتصادی در واماندگی، تزلزل و فروپاشی حیات روستایی ریشه دارد و رشد و توسعه بسیاری از کشورها در گرو ساماندهی عرصه های روستایی است (سعیدی، 1381).
توجه به توسعه و برنامه ریزی منطقهای، شهری و روستایی ابزاری شناخته شده برای سیاستگذاری دولتها است. یکی از مباحث عمده و اساسی برنامه ریزی، مسئله توسعه متوازن است که می تواند در قالب توسعه متعادل مناطق مطرح شود توسعه متعادل منجر به برخورداری عادلانه و مناسب مناطق مختلف از امکانات، کاهش ناآرامیهای سیاسی و عدم مهاجرت میگردد. توجه به همگن سازی مناطق از دیدگاه برخورداری از امکانات و تسهیلات و سایر شاخص های آموزشی، بهداشتی، اجتماعی و جمعیتی از موضوعاتی است که می تواند در راه نیل به اهداف کمی و کیفی، تخصیص منابع را تحت تاثیر قرار دهد(رضایی،1390 به نقل از آسایش،1374). امر برنامه ریزی روستایی بدون شناخت واقعی جایگاه مناطق روستایی امکان پذیر نخواهد بود. بنابراین لازم است قبل از برنامه ریزی توسعه روستایی و حتی قبل از تعیین هدف توسعه روستایی، جایگاه و یا به عبارتی سطح توسعه هر یک از روستاها مشخص گردد. در سالهای اخیر یکی از روشهایی که برای منطقهبندی و رتبه بندی نواحی مختلف مورد استفاده میگیرد کاربرد شاخص های مختلف است در این رابطه تعداد زیادی از شاخص ها وجود دارد که از میان آنها شاخص های کلیدی انتخاب شده می شود و از روش های مختلفی میتوان برای آنالیز آنها استفاده کرد که یکی از آنها روش آنالیز تاپسیس میباشد.
باتوجه به اینکه مهمترین قدم در برنامه ریزی توسعه روستایی تعیین اهداف توسعه و کاهش عدم تعادلها است، با تعیین درجات توسعه هر یک از مکانها از طریق روش تاپسیس تشخیص و جهت نوع توسعه امکان پذیر میباشد.(آسایش ،1375) بنابراین در این تحقیق به دنبال این موضوع هستیم که علاوه بر شناخت میزان بهرهمندی و یا محرومیت روستاها از برخی امکانات مورد نیاز اساسی و شاخص های مورد نظر، در پی مقایسه هر یک از روستاها و دهستاها و بخشهای شهرستان رودبار با یکدیگر و تعیین موقعیت هر یک از آنها از میزان درجه توسعهیافتگی میباشیم.
مطالعات مقدماتی انجام شده در نواحی روستایی شهرستان رودبار نشان میدهد که توزیع خدمات به صورت مناسب نمی باشد و در مقابل نیز از تواناییهای محیطی و اجتماعی موجود در شهرستان به خوبی استفاده نشده است به همین منظور میتوان با ارائه راهکارهای مناسب جهت بهره برداری از منابع موجود در شهرستان، روستاها را در سطحی مناسب از درجه توسعهیافتگی برسانیم.
1-3- اهمیت و ضرورت تحقیق
بررسی وضعیت مناطق روستایی و برنامه ریزی برای ارتقاء سطح زندگی جمعیت روستا، یکی از شرایط ضروری توسعه اقتصادی و اجتماعی تمام جوامع است جامعه روستایی نقش اساسی در حیات اقتصادی اجتماعی یک کشور دارد و با توجه به اهمیت روستاها و زندگی روستایی، برنامه ریزی توسعه روستایی در فرایند توسعه ملی اهمیت بسیار دارد، برنامه های توسعه در یک کشور، زمانی موفق میباشد که علاوه بر برنامه ریزی در سطح کلان، به برنامه ریزی منطقهای نیز توجه شود و براساس ویژگیهای هر منطقه، اقدامات مناسب به عمل آید. با توجه به کاهش جمعیت روستاها و گسترش بیرویه شهرنشینی دقت و بررسی وضعیت روستاها و تعیین درجه توسعهیافتگی این مناطق از اهمیت فراوانی برخوردار می شود و عدم توجه ممکن است باعث بروز مشکلاتی همچون کاهش چشمگیر تولیدات کشاورزی و مواد غذایی، افزایش بیکاری، آسیبهای اجتماعی و غیره شود. بنابراین شناخت مشکلات، ظرفیتها و تواناییهای روستاها و تعیین سطوح توسعهیافتگی روستاها از اهمیت و ضرورت ویژهای برخوردار میباشند.
امروزه کشورهای در حال توسعه، به منظور تقویت زیر بناهای اقتصادی- اجتماعی خود، رهایی از وابستگی، رفع عدم تعادلهای منطقهای و در نهایت رسیدن به توسعه پایدار، بسیج منابع و به خصوص تخصیصها و تصمیم سازیهای مدیریتی نیازمند شناسایی امکانات و منابع خویش هستند. با توجه به این امر که توزیع نامتعادل منابع و عوامل اقتصادی، پیامدهای متفاوتی را برای مناطق مختلف به همراه داشته و از آنجا که یکی از بنیانهای اطلاعاتی لازم جهت برنامه ریزی صحیح ملی و منطقهای، آگاهی از توانمندیها و امکانات مناطق مختلف است. لذا تعیین موقعیت و جایگاه این مناطق بهویژه از نظر میزان توسعهیافتگی از اهمیت ویژهای برخوردار میباشد.
شهرستان رودبار براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1385 دارای، 104102 نفر جمعیت است که از این تعداد جمعیت 15/59 درصد در نقاط شهری و 85/40 درصد در نقاط روستایی سکونت دارند، به عبارت دیگر 42527 نفر در مناطق روستایی زندگی می کنند، این شهرستان در نواحی کوهستانی قرار دارد و این امر موجب شده که روستاها از یکدیگر و نواحی شهری فاصله بیشتری داشته باشند و متأسفانه توجه کمتری به آنها شود بنابراین با توجه به تعداد زیاد جمعیت روستایی و اهمیت و نقش روستاها در توسعه استان و کشور توجه به نواحی روستایی این شهرستان اهمیت بیشتری پیدا می کند. بههمین منظور برای تعیین روستاهایی که از نظر شاخص های توسعه در سطح پایینی از توسعه قرار دارند به بررسی تکتک روستاها پرداختیم تا بتوان روستاهای کمتر توسعه یافته را مشخص کرد و در برنامه ریزیها به این روستاها توجه بیشتری نمود.
فرم در حال بارگذاری ...