وبلاگ

:
اهمیت آب علاوه بر اینکه عامل حیات بخش آدمی است بلکه به عنوان مهم ترین عامل توسعه صنعتی، اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و شکوفایی تمامی بخش های زیست محیطی نقش سازنده و غیرقابل جایگزینی دارد. رشد جمعیت، توسعه شهرنشینی ناشی از مهاجرت به شهرها و صنعتی شدن جوامع و نیز افزایش سرانه مصرف آب از مولفه هایی می باشند که حجم آبی که باید تصفیه شود را تحت تأثیر قرار می دهند. از سویی دیگر گسترش آلودگی منابع آب، مشکلاتی را در این راستا به وجود آورده است. یکی از آلودگی های بسیار خطرناک منابع آب، آلودگی بیولوژیکی است. آب می تواند به انواع میکرو اورگانیسم ها اعم از انواع باکتری ها، انگل ها، قارچ ها و ویروس ها آلوده شود.
به خاطر سابقه طولانی مصرف کلر برای ضدعفونی کردن آب ها و فاضلاب ها، واژه کلرزنی با ضدعفونی کردن مترادف شده است. اما باید توجه داشت که هرچند کلر یکی از مواد ضدعفونی کننده به حساب می آید، اما همواره مشکلات مربوط به خود را نیز به همراه دارد.

رسیدن به کشوری توسعه یافته و ایمن در برابر مخاطرات و امن در برابر تهدیدات از اهداف مهم کشور در سند چشم انداز می باشد. جهت نیل به این مهم شناخت مخاطرات مختلف منجمله بحران های تکنولوژیک دارای اهمیت می باشد. در این راستا شناخت، مدلسازی و برنامه 

ریزی جهت کنترل نشت گاز سمی کلر در صنایع پر استفاده، منجمله سامانه های آبرسانی به دلیل همجواری با مراکز جمعیتی از اهمیت بسزایی برخوردار است.

کلر گازی است با رنگ زرد مایل به سبز که بویی تند داشته و بسیار سمی می باشد. به همین دلیل تنفس آن باعث خفگی شده تا آنجا که از این ماده به عنوان سلاح شیمیایی در جنگ ها استفاده می گردد.
کلر در سال 1744 میلادی در آزمایشگاهی واقع در سوئد کشف و در سال 1810 به عنوان یک عنصر جدید شناخته شد. نام کلر از کلمه یونانی به نام “کلرس” که به معنای سبز کمرنگ می باشد، اقتباس گردیده است.
گاز کلر به عنوان یکی از مواد شیمیایی استراتژیک در جهان مطرح است. کلر از تصفیه آب گرفته تا صنایع تولیدی مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر کاربردهای مفید، به دلیل خطرناک بودن کلر برای سلامتی انسان ها از آن در حملات تروریستی نیز استفاده می شود. انتشار ناخواسته گاز کلر طی حوادث نیز تلفاتی در پی داشته و خواهد داشت. در گذشته و در پی پیشرفت صنعت، رشد سریع استفاده از مواد شیمیایی مخاطره آمیز تهدیدی جدی علیه زندگی کارگران این گونه واحدها و عموم مردم به شمار می آمد. گام های سریع در پیشرفت تکنولوژی مدرن، فرصت کمتری را برای یادگیری و عبرت آموزی از حوادث پیش آمده در اختیار متخصصین قرار می داد. نگرانی های عمومی ناشی از آسیب ها و خسارات حاصل از وقایعی همچون انفجارها و آتش سوزی های بزرگ و انتشار گازهای سمی موجب بهبودهایی در قوانین ایمنی ملی، منطقه ای و بین المللی می شد اما این بهبودها کافی و یا اصولی نبود. تا اینکه در سال 1982 جامعه اروپا با وضع قوانین ویژه ای تصمیم به ایمن ساختن واحدهای صنعتی گرفت. در طبقه بندی که جامعه اروپا برای مخاطراتی که در واحدهای صنعتی بیشتر رخ می دهد انجام داد، این مخاطرات را تحت عنوان “مخاطرات عمده واحدهای صنعتی” طبقه بندی نمود و بنابه تعریف نگهداری، ذخیره سازی و استفاده از مواد آتش گیر، منفجره و سمی که قابلیت پدید آوردن حوادث فوق الذکر را دارا می باشد، به عنوان مخاطرات عمده واحدهای صنعتی نام برده می شوند که البته این قابلیت خطرآفرینی بستگی به عواملی چون مقدار و طبیعت شیمیایی این مواد دارد. برای آنکه لزوم وضع چنین قوانینی واضح تر شود می توان ی بر حوادث ناگوار صنعتی رخ داده بر اثر انتاظر گاز کلر در چند دهه اخیر داشت.
– کشته شدن 9 نفر و همچنین مجروح شدن 66 نفر در آمریکا (گرانیت اویل) بر اثر انتشار 45 تن گاز کلر از قطار حامل کلر در سال 2005.
– مجروح شدن بیش از 63 نفر و تیره شدن برگ درختان و گیاهان در آمریکا (فستوس) بر اثر انتشار 48000 پوند گاز کلر در سال 2002.

اولین بار استایرن از تقطیر شیره درخت حنا در سال 1800 توسط بوناستر (Bonaster) به دست آمد. تولید تجاری استایرن توسط دو شرکت بادیش آنیلین سودا فابریک (BASF) و داو کمیکال (Dow Chemical) شروع و در دوران جنگ جهانی دوم به اوج خود رسید.
استایرن به عنوان فنیل اتیلن، وینیل بنزن، کتیرول و یا سینامین شناخته شده است و یکی از بااهمیت ترین منومرهای صنعتی غیر اشباع آروماتیکی می باشد. استایرن به طور طبیعی به مقدار کم در بعضی از گیاهان و غذاها تولید می شود. همچنین مشخص شد که دارچین، هسته خرما و بادام زمینی و نیز در قیر هم موجود می باشد.
گسترش و توسعه فرایندهای تجاری تولید استایرن که بر پایه هیدروژن گیری از اتیل بنزن بنا شده، در سال 1930 ساخته شده است. نیاز برای لاستیک های استایرن و بوتادی ان در طول جنگ جهانی دوم موجب یک جنبش برای تولید هرچه بیشتر شد.
پس از 1949 یک منومر با توانایی پلیمریزاسیون بالا، دارای خلوص بالا، تمیز بی رنگ و ارزان تولید شد. مصارف زمان صلح پلاستیک های با پایه استایرن گسترش پیدا کرد و هم اکنون پلی استایرن یکی از ارزان ترین ترمو پلاستیک ها براساس هزینه و حجم می باشد.
استایرن در حالت و شرایط عادی به صورت مایع می باشد، لذا به راحتی می توان آن را جابجا نمود.
فصل اول: شناخت و معرفی استایرن
1-1- خصوصیات فیزیکی

استایرن مایعی با رایحه خوش است و مهمترین خصوصیات آن در جدول (1-1) آورده شده است. فشار بخار راهی کلیدی برای ساخت تجهیزات و جداسازی استایرن می باشد. اطلاعات فشار بخار که با حساسیت ویژه ای به دست آمده است در جدول (1-2) آورده شده است. استایرن در بیشتر حلال های آلی به هر میزان حل می گردد. همچنین حلال خوبی برای لاستیک های مصنوعی و پلیمرهای خطی سنگین می باشد. همچنین استایرن به مقدار کم در مواد پلی والنت – هیدروکسی مانند گلیکول و دی گلیکول حل می شود. همچنین استایرن و آب به مقدار کم در یکدیگر حل می گردند. ترکیب مخلوط آزئوتروپ در فشار استاندارد در حدود 65% وزنی استایرن و 35% وزنی آب می باشد 

و پایین ترین نقطه جوش این مخلوط 94/8 درجه سانتیگراد است. در جدول (1-3) برخی از این اطلاعات آورده شده است.

مهمترین پارامترهای کنترل و بازرسی تولید و مصرف استایرن شاخص انکساری و چگالی آن می باشد که در جدول (1-4) آورده شده است. جدول (1-5) اطلاعات ویسکوزیته، کشش سطحی و ظرفیت گرمایی ویژه آورده شده است.
2-1- خواص شیمیایی
مهمترین واکنش استایرن پلیمریزه شدن و تبدیل به پلی استایرن است. ولی با منومرهای دیگر نیز پلیمریزاسیون انجام داده و تولید نوع جدیدی از هموپلیمر می کند. کوپلیمر شدن با بوتادی ان، لاستیک مصنوعی Bunas (لاستیک امولوسیونی بوتادی ان E-SBR) تولید می کند.
اکسیداسیون و سوختن استایرن در هوا از اهمیت ویژه ای برخوردار است این واکنش، رادیکالی با جرم مولکولی بسیار بالا تولید می کند. استایرن همچنین به ترکیبات دیگر شامل بنزآلدئید، فرمالدئید و فرمیک اسید اکسید می شود، انواع دیگر واکنش های آلکنی و شاخه آلکنی استایرن با مواد اکسید کننده قوی می باشد. استایرن می تواند متحمل واکنش افزایشی به پیوند دوگانه در کنار زنجیره و هم در حلقه شود. واکنش با برم در اضافه شدن سرد، استایرن دی برمید را تولید می کند که این ماده به خوبی کریستالیزه می شود. از این واکنش برای شناسایی استایرن و محاسبه مقدار آن در حلال استفاده می شود. از جدا کردن و بیرون آوردن یک هیدروژن برمید از استایرن دی برمید، آلفا – برمو استایرن تولید می گردد. همچنین می توان از حرارت دادن آن به همراه اکسید کلسیم، فنیل استیلن تولید کرد. اضافه کردن کلر، تولید استایرن دی کلراید می کند که با حذف یک هیدروژن کلراید می تواند به صورت های آلفا کلرو استایرن و بتا کلرو استایرن تبدیل شود. هالوهیدرین ها یک ماده واسطه مهم در علم شیمی تهیه مواد می باشند. آنها با مواد قلیایی واکنش داده و تولید اکسید استایرن می نماید. همچنین هیدرولیز بیشتر آنها تولید فنیل گلیکول می کند.
استایرن و ید در حضور اکسید جیوه (II) و آب تولید ید و هیدرین می کند. فنیل اتانول یکی از مواد واسطه مهم در تولید مواد معطر است. این ماده از هیدراسیون استایرن به وسیله اضافه کردن مقداری استات جیوه (II) به دست می آید.
به طور مشابه متیل اتر به وسیله اضافه کردن متانل در حضور اسید سولفوریک به دست می آید. واکنش های زیادی از استایرن با ترکیبات گوگرد و نیتروژن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. استایرن با دی اکسید گوگرد، کلرید گوگرد، سدیم یا آمونیوم دی تیونیت، مرکاپتان، آنیلین، آمین، دی آزومتان و سدیم هیدرازین واکنش داده تا پیوند دوگانه کربن – کربن شاخه اتیلنی شکسته شود. حرارت دادن استایرن به همراه گوگرد در دمای بالا تولید هیدروژن سولفید، استایرن سولفید و دی فنیل تیوفن می کند.
استایرن در دماهای پایین با نمک های نقره و مس تشکیل کمپلکس می دهد که این ترکیب مناسب برای خالص سازی و جداسازی استایرن از مخلوط دیگر هیدروکربن ها می باشد. رنگ کمپلکس مسی باعث عدم استفاده از این فلز و دیگر آلیاژها و ترکیبات آن در ترکیب با استایرن شده است.
ترکیبات لیتیوم مانند C2H5Li پلیمریزاسیون استایرن را آغاز می کنند. در حضور اتر، استایرن تقریبا به طور کامل به وسیله سدیم پلیمریزه می شود. پلیمریزاسیون کنترل شده الفین ها، طیف وسیعی از تولیدات صنعتی را شامل می شود که ما را با پلیمرهای جدیدی مانند پلاستیک ها، روغن ها و منسوجات آشنا می کند. هیدروکربن های آروماتیک مانند بنزن می تواند همان گونه که دیگر الفین ها می توانند در حضور AlCl3 به استایرن اضافه شوند، اضافه شوند.

:
با توجه به اثر تترااتیل سرب (TEL) در آلودگی محیط زیست و در جهت حذف تدریجی آن، ضرورت افزودن ماده ای که از یک طرف خوش سوزی را در بنزین بهبود بخشد و از طرف دیگر خواص مطلوب با بنزین داشته باشد و از نظر اقتصادی نیز توجیه پذیر باشند. هدف این تحقیق نحوه تولید MTBE به عنوان جایگزین برای TEL از نظر اقتصادی و آلودگی زیست محیطی می باشد.
در این تحقیق ابتدا به شناخت و تاریخچه اجزاء تشکیل دهنده بنزین و نیز تاریخچه تولید MTBE در جهان و ایران و نحوه تولید آن می پردازد و سپس به مقایسه و اصلاح بنزین با فرایندهای مختلف عرصه شده در جهان پرداخته و در نهایت به چگونگی رفع مشکل آلودگی ناشی از سوخت بنزین با بهره گرفتن از مواد اکسیژن زا مورد بررسی قرار می دهد.
فصل اول: کلیات
1-1- هدف

در اواسط دهه هفتاد میلادی کم کردن مصرف سرب به عنوان افزودنی به بنزین مطرح شد. در سال 1990 عرضه بنزین سرب دار در بازار مصرف سوخت در ایالات متحده آمریکا به ده درصد کاهش یافت و در اروپا از اوایل دهه80 کاهش مصرف سرب در بنزین شروع گردید و به کمتر از 50 درصد کاهش یافت. در آسیای دور از جمله ژاپن که یکی از مصرف کنندگان بزرگ بنزین در جهان محسوب می شود کاهش سرب را از طریق افزودن آروماتیک به بنزین جهت تأمین کمبود اکتان بنزین عرضه شده، شروع نمودند. از آن زمان تاکنون، روش های مختلفی برای کاهش و حذف سرب و دیگر آلاینده های محیط زیست مورد توجه قرار گرفته که افزودن mtbe و تولید بنزین بازسازی شده 

مطرح ترین روش هاست.

بنزین همیشه حجیم ترین سوخت مصرفی ماشین بوده که در بعضی موارد قابل جایگزین و در بسیاری دیگر بدون رقیب می باشد لذا جایگاه خاصی در بین کلیه مواد انرژی زا کسب نموده است. از جمله پدیده های مبنعث از مصرف بنزین به عنوان سوخت ماشین، آلودگی محیط زیست و زیان های ناشی از آن بر روی سلامتی بشر می باشد. آلودگی های ناشی از مصرف بنزین را می توان به شرح زیر خلاصه نمود:
الف – نشر گازهای اکسیدهای ازت (NOX) در هوا که باعث تهدید سلامتی و ایجاد ناراحتی های تنفسی در انسان می باشد. این عامل ناشی از سوختن ترکیبات ازته موجود در بنزین است.
ب – نشر گاز منوکسید کربن (CO) در هوا که سمی بوده و منجر به ناراحتی تنفسی و همچنین کاهش قدرت فکری بزرگسالات و ضریب هوشی اطفال می گردد. این عامل عمدتا ناشی از ضعف سوختن بنزین است.
ج – نشر گازهای هیدروکربور در هوا که اغلب سمی بوده و سرطان زا می باشند. این عامل ناشی از تبخیر مقداری از بنزین در هوا است.
چ – نشر ترکیبات آروماتیکی مانند بنزین و غیره در هوا که سمی بوده و سرطان زا می باشد. همچنین باعث افزایش ازن در سطح زمین می گردد. این مواد به نام Carcinogen نامیده می شوند. این عامل ناشی از وجود آروماتیک ها در برش های بنزینی معمولی و مرغوب نظیر محصول Platformate پالایشگاه هاست.
ح – گرم شدن سطح کره زمین ناشی از افزایش گازهای گلخانه ای نظیر هیدروکروبور  NOX-CO-CH4 و گاز اوزن (O3) و Co2 و…
خ – امکان تولید مواد کشنده ای نظیر (PAN (Peroxy Acetyl Nitrile که از ترکیب گازهای NO و هیدروکربورهای موجود در هوا در مجاورت نور خورشید (پدیده فتو سنتز) ایجاد می شود ضمنا ازن (O3) نیز تولید می کند.
هرچند که هریک از موارد فوق باید با رفع علت خاص خود برطرف گردد ولی از آنجا که تغییر فرمولاسیون بنزین با توجه به نقش اصلی آن تولید انرژی است، به سادگی امکان پذیر نیست، جوامع صنعتی در طی تلاش های خود سعی در شناخت مواد جدیدی داشته اند که بتواند مشکلات فوق را به نحو مطلوبی حل نماید.
بنابراین موضوع یافتن راه حل هایی نظیر افزایش بازدهی بنزین ها در موتور ماشین، و بالا بردن تکنولوژی مبنی بر مصرف کمتر بنزین و یا جلوگیری از هدر رفتن بنزین به صورت تبخیر و غیره به مسائل ناشی از آلودگی محیط زیست افزوده گردید.

گاز طبیعی عمدتا دارای مقادیر متفاوتی از دی اكسید كربن می باشد. این گاز را اصطلاحا گاز ترش می نامند. گاز دی اكسید كربن باعث اشكالات فراوانی از جمله خوردگی می شود. بنابراین این گاز باید از جریان گاز حذف می شود . مهمترین روش در صنایع گاز برای جداسازی این گاز روش جذب همراه با واكنش شیمیایی توسط حلال های آلكانل آمین می باشد.

مهمترین آمین هایی كه در صنایع شیرین سازی گاز استفاده می شود عبارتند از MEA و MDEA و DGA و TEA و DEA. اخیرا برای بهبود راندمان جذب از مخلوط حلال ها با تركیب درصد های مختلف نیز استفاده می شود. مدل های گوناگونی برای تخمین ضریب فعالیت كه یكی 

از مهمترین پارامترها در تعادل فازی می باشد ارائه شده اند.

فصل اول: کلیات
گاز طبیعی عمدتا دارای مقادیر متفاوتی از دی اكسید كربن می باشد. این گاز را اصطلاحا گاز ترش می نامند. گاز دی اكسید كربن باعث اشكالات فراوانی از جمله خوردگی می شود. بنابراین این گاز باید از جریان گاز حذف می شود. مهمترین روش در صنایع گاز برای جداسازی این گاز روش جذب همراه با واكنش شیمیایی توسط حلال های آلكانل آمین می باشد.
مهمترین آمین هایی كه در صنایع شیرین سازی گاز استفاده می شود عبارتند از MEA و MDEA و DGA و TEA و DEA و… كه هر كدام خواص مختلفی در جذب گازهای مختلف دارند. اخیرا برای به بود راندمان جذب از مخلوط حلال ها با تركیب درصد های مختلف نیز استفاده می شود. مدل های گوناگونی برای تخمین ضریب فعالیت كه یكی از مهمترین پارامترها در تعادل فازی می باشد ارائه شده اند ولی در مورد مدل های مخلوط حلال ها هنوز توسط دیگر محققان كار می شود. در ا ین تحقیق هدف استفاده از مدل های غیرالكترولیت برای تشریح و بیان سیستم های مخلوط الكترولیتی ارائه شده كه برطبق این ایده مدل UNIQUAC-NRF برای سیستم های مختلف آمینی MEA – H2O-CO2،MEDA-H2O-CO2 و MDEA-MEA H2O-CO2 در محدوده درجه حرارت های 40 و 60 و 80 و 100 درجه سانتیگراد به كار رفته و با بهره گرفتن از یک برنامه بهینه سازی پارامترهای تنظیمی مدل به دست آورده شدند. نتایج حاصل از مدل با پارامترهای بدست امده در مقایسه با كار دیگر محققان از دقت نسبتا خوبی برخوردار است.

:
حذف دی اكسیدكربن و سولفور بعد از جداسازی مایعات گازی از گاز طبیعی خام دومین قسمت از فرآورش گاز نیز صورت میگیرد كه شامل جداسازی دی اكسید كربن و سولفید هیدروژن است. گازطبیعی بسته به موقعیت چاه مربوط مقادیر متفاوتی از این دو ماده را شامل میگردد.
فرایند تفكیک سولفید هیدروژن و دی اكسید كربن از گازترش، شیرین كردن گاز نامیده می شود. سولفید هیدروژن و دی اكسید كربن را میتوان سوزاند و از گوگرد نیز صرفنظر نمود ولی این عمل باعث آلودگی شدید محیط زیست میگردد. با توجه به اینكه سولفور موجود در گاز عمدتا در تركیب سولفید هیدروژن H2S قرار دارد حال چنانچه میزان سولفید هیدروژن موجود از مقدار 5/7 میلی گرم در هر متر مكعب گازطبیعی بیشتر باشد به آن گاز ترش اطلاق میگردد. وچنانچه از این مقدار كمتر باشد نیاز به تصفیه نمیباشد. سولفور موجود در گاز طبیعی به علت دارا بودن بوی زننده و تنفس های مرگ آور و عامل فرسایندگی خطوط لوله انتقال، گاز را غیر مطلوب و انتقال آن را پر هزینه میسازد.

بعلاوه یكی از جنبه های جهانی آلودگی هوا بارانهای اسیدی است. كه خود نتیجه ورود تركیبات سولفور به جو است. دی اكسید گوگرد و 

اكسیدهای ازت در هوا با اكسیژن و بخار آب تركیب شده و اسیدهای سولفوریک و نیتریک را بوجود می آورند. این مواد اسیدی ممكن است فواصل دور را با باد غالب طی كرده و بصورت باران اسیدی ببارند .بارندگی های اسیدی بصورت باران یا برف یا… می باشد. بیش از 65% بارش های اسیدی بعلت وجود سولفات و 35% دیگربعلت وجود تركیبات نیتروژن دار است. اسید سولفوریک با آمونیاك یا كاتیون های دیگر واكنش داده و تولید سولفات آمونیوم و یا سولفات های دیگر می كند. این ذرات در محدوده اندازه 0/1 تا 1 میكرون نور را به میزان زیادی پخش كرده و بر روی قابلیت دید اثر می گذارند. همچنین این ذرات سهم زیادی در ایجاد ذرات معلق ریز در هوا دارند كه جزء آلاینده های ثانویه طبقه بندی می شوند.

برای شیرین سازی گاز طبیعی دو روش عمده فیزیكو شیمیایی و بیولوژیكی وجود دارد. روش های فیزیكوشیمیایی دارای قدمت بسیار بیشتری بوده و كاربرد آن ها بسیار بیشتر از روش های بیولوژیكی در صنعت می باشد. در ابتدا هدف از شیرین سازی گاز حذف H2S از آن بود حتی اگر این گاز به محیط وارد می شد، اما پس از مشخص شدن خطرات زیست محیطی و بشری H2S قوانین سخت تر شد و در نتیجه با اعمال روش های تكمیلی از ورود این ماده به هوا نیز جلوگیری به عمل آمد . ایجاد واحدهای بازیافت گوگرد مانند كلاوس در پالایشگاه ها نیز در همین راستا بود.
مزایای فراوان روش های بیولوژیكی در مقایسه با روش ها معمول شیرین سازی گاز باعث افزایش روز افزون توجه محققین به این روش ها گردیده است. از روش های بیولوژیكی می توان به دو صورت مستقیم و یا غیرمستقیم (جایگزین واحد كلاوس ) در صنعت گاز استفاده كرد. در روش مستقیم گاز ترش مستقیماً وارد مرحله بیولوژیكی می شود در حالیكه در روش غیرمستقیم گاز ترش ابتدا وارد فرایند آمین شده و گازهای ترش خروجی از برج دفع فرایند آمین وارد مرحله بیولوژیكی می گردد.
عمده فرایندهای تصفیه گازهای اسیدی و بازیافت گوگرد شامل سه بخش هستند:
– جذب گاز اسیدی
– بازیافت گوگرد
– تصفیه گاز اسیدی خروجی از واحد بازیافت
مرحله اول فرایند شامل حذف گازهای اسیدی از جریان های ورودی از طریق جذب است.
حلال های مورد استفاده به 3 دسته عمده تقسیم می شوند: فیزیكی، شیمیایی، مخلوطی از هر دو.
حلال های فیزیكی (مثل كتیزول) گازهای اسیدی را از طریق انحلال جذب می كنند. پس از جذب گازهای اسیدی از طریق كاهش فشار، عاری سازی گرمایی 2 یا تركیبی از هر دو روش، از حلال جدا می شوند.
حلال های شیمیایی (مثل متیل دی اتانول امین) با گازهای اسیدی واكنش داده و تشكیل كمپلكس های شیمیایی با باندهای سست می دهند . این كمپلكس ها در نتیجه گرم كردن در فشار پایین شكسته شده و گازهای اسیدی از حلال جدا می شوند.
مخلوطی از حلال های شیمیایی و فیزیكی نیز از طریق عاری سازی گرمایی با زیافت می شوند. در همه موارد حلال بازیافت شده به برج جذب برگردانده می شود و گازهای اسیدی آزاد شده و به واحد بازیافت گوگرد وارد می گردند. بسته به تركیب گاز و خصوصیات گاز شیرین شده خروجی، حلال های متنوعی به كار می روند.