وبلاگ

و هدف

اعضای جنس استافیلوكوكوس میكروارگانیسم­هایی هستند كه گونه­ های مختلفی را شامل می­شوند. هریک از این گونه­ ها می­توانند عامل ایجاد كننده بسیاری از عفونت­های شناخته شده باشند. استافیلوكوكوس­ها می­توانند از طریق محیط روی پوست، غشاهای مخاطی و دیگر اعضای بدن انسان و حیوان ساكن شوند (گان، 1989). این میكروارگانیسم­ها را می­توان به 2 دسته کواگولاز مثبت و کواگولاز منفی تقسیم كرد. کواگولاز منفی­ها میكروارگانیسم­های فرصت طلبی هستند كه در شرایط خاصی در بدن انسان و حیوان عفونت­های شدیدی را ایجاد می­ کنند و اغلب عامل اولیه بیماری در انسان و دام­ها محسوب می­شوند و بیماری­هایی از قبیل عفونت­های مجاری ادراری، روده­ای، گوش، ورم pestan، استئومیلیت، اندوكاردیت، منن‍‍‍ژیت، ذات الریه، ضایعات سطحی مانند فورونكولوز و بسیاری بیماری­های دیگر را ایجاد می­ کنند (گان، 1989 و ترکیالماز، 2005).

استافیلوکوکوس اورئوس[1]یكی از عوامل مهم عفونت pestan در گاو بوده و به عنوان پاتوژن مهم انسانی نیز شناخته می­ شود (ایسمون و ادلام، 1983 و آرستراپ، 1995). استافیلوکوکوس اورئوس تركیبات مختلفی را تولید می­كند که با قدرت بیماری­زایی آن در ارتباط هستند،

 که یكی از مهم­ترین آن­ها همولیزین است. همولیزین استافیلوكوكوس­ها به عنوان یكی از مهمترین عوامل حدت باكتری شناخته شده است كه در تهاجم باكتری و فرار باكتری از دسترسی سیستم دفاعی بدن شركت می­كند (اندرسون، 1976 و ایندولو، 1989).

استافیلوکوکوس اورئوس چهار نوع همولیزین آلفا (α)، بتا (β)، گاما (γ) و دلتا (δ) را تولید می­كند كه بررسی نقش این همولیزین­ها به عنوان عوامل حدت در مطالعات مختلفی نشان داده شده است (ویسمان، 1975 و آربوثنوت، 1981).

توكسین آلفا به دلیل اثرات همولیتیك، درمونكروتیک و نوروتوكسیک به عنوان فاكتور اصلی بیماری­زایی استافیلوكوكوس شناخته می­ شود. توكسین بتا (همولیزین بتا) حاوی اسفنگومیلیناز بوده كه علیه گلبول­های قرمز گوسفند و گاو فعال است، اما برخلاف توكسین آلفا نقش توكسین بتا در قدرت بیماری­زایی این میكروارگانیسم كمتر به اثبات رسیده است (داسیلوا و همکاران، 2005).

با توجه به اینكه مطالعات مختلفی نشان داده است كه همولیزین­های استافیلوکوکوس اورئوس ارتباط خاصی با ایجاد تورم pestan دارند، اما در ارتباط با سایر جدایه­های دامی و انسانی اطلاعات دقیقی در مورد نقش همولیزین دربیماری­زایی در دست نیست، لذا هدف از این مطالعه بررسی انواع همولیزین درگونه­ های مختلف استافیلوكوكوس جدا شده از منابع انسانی وحیوانی بر اساس خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی است.

کلیات

استافیلوکوکوس یک باکتری کروی شکل گرم مثبت است که در زیر میکروسکوپ به­صورت خوشه ­های نامنظم شکل می­گیرد. این میکروارگانیسم در قسمت فوقانی دستگاه تنفس و سطوح پوششی بینی، نوک pestan، واژن حیوانات خونگرم وجود دارد. تاکنون 50 گونه و زیرگونه استافیلوکوکوس شناسایی شده است. استافیلوکوکوس­ها بر اساس توانایی­شان در لخته کردن پلاسما به دو دسته کوآگولاز مثبت و کوآگولاز منفی تقسیم می شوند (پیورالا و تاپونن، 2009).

استافیلوکوکوس عامل ایجادکننده بسیاری از عفونت­های فرصت طلب در انسان و حیوان شناخته شده است و در آزمایشگاه میکروب شناسی بالینی مهم ترین پاتوژن جدا شده از عفونت­ها محسوب می­ شود (یوگروس و همکاران، 2000).