وبلاگ

:
پالایشگاه ها از بزرگترین منابع تولید انرژی در جهان بشمار می روند. از طرف دیگر مصرف انرژی آنها نیز مقادیر قابل توجهی می باشد. بطوریکه در اقلب موارد عدم صرفه جویی در مصرف انرژی می تواند یک پالایشگاه را به یک بنگاه اقتصادی ضرر ده تبدیل کند. مدیریت
انرژی یکی از مهمترین نیازها جهت اعمال این صرفه جویی هاست. در این راستا بررسی کامل مبادی تولید و مصرف انرژی و بهینه سازی آنها از مسائل بسیار مهم می باشد. با توجه به مصرف بالای کوره ها، مدیریت صحیح یک کوره سبب استفاده بهینه از آن شده و در نهایت مصرف سوخت کوره کاهش می یابد و به همان میزان هزینه کاهش خواهد یافت. در پالایشگاه ها کوره های واحد تقطیر از جمله بزرگترین و پر مصرف ترین کوره های یک پالایشگاه است بطوریکه افزایش دمای پیش گرم کن حتی برای یک درجه سانتی گراد رقم قابل ملاحظه ای را در مصرف سوخت سبب خواهد گردید.

پالایشگاه تبریز در زمینی به مساحت تقریبی 2 کیلومتر مربع در کیلومتر 15 جاده تبریز / مراغه احداث گردیده است .این پالایشگاه در سال 1353 توسط شرکت UOP طراحی شد و ساخت و نصب دستگاه ها توسط شرکت ایتالیائی SNAM PROGECTTIS و با همکاری عده کثیری از تکنیسن ها و کارگران ماهر ایرانی انجام پذیرفته است. ظرفیت اسمی پالایشگاه تبریز به هنگام طراحی 80000 بشکه در روز در نظر گرفته شده بود که به همین نحو اجراء و کل پروژه در آبان ماه 1357 تکمیل و بهره برداری از آن آغاز گردید.

با اوج گیری انقلاب شکوهمند اسلامی، مهندسین و کارکنان انقلابی پالایشگاه در اجرای فرمان رهبر کبیر و بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی (ره) با منظور داشتن کلیه نکات ایمنی فعالیت پالایشگاه را متوقف و دستجمعی به امت انقلابی پیوسته و اعلام
اعتصاب نمودند. همین کار کنان متعهد بلافاصله پس از پیروزی قطعی انقلاب مقدس اسلامی به فرمان امام راحل لبیک گفته و با نهایت دقت و مهارت در اسرع وقت، پالایشگاه را راه اندازی نمودند.
طی هشت سال دفاع مقدس، پالایشگاه تبریز به علت اهمیت موقعیت نظامی و سیاسی، همچنین نزدیک بودن به مرز و در نتیجه قابل  دسترس بودن بیشتر هواپیماهای دشمن، مکررا مورد تهدید حملات هوائی قرار گرفته، خصوصا در سالهای آخر جنگ تحمیلی کمتر روز و شبی اتفاق می افتاد که چندین نوبت آژیر حمله هوائی در پالایشگاه به صدا در نیاید و طی این مدت، ده ها بار توسط هواپیماهای متجاوز دشمن بعثی در معرض تهاجم قرار گرفته که 13 بار با شدیدترین وجه بمباران گردید. در این راست ا پالایشگاه تبریز 29 نفر از بهترین فرزندان خود ر ا به درجه رفیع شهادت به اسلام و انقلاب تقدیم نموده و عده بیشتری مجروح و معلول به افتخار کسب عنوان جانبازی نائل آمدند.
کارکنان مؤمن و متعهد پالایشگاه در چنین شرایط مخاطره آمیز و تحت شدیدترین فشارهای روحی و روانی و با تحمل مشقات فراوان در اثر ایمان راسخ و به برکت انفاس قدسیه حضرت امام راحل موفق شده اند علاوه بر انجام وظایف روزمره به نحو احسن بلافاصله پس از هر حمله هوائی در اسرع وقت به بازسازی دستگاه های آسیب دیده پرداخته و فعالیت مستمر پالایشگاه را تحقق بخشند که این اقدامات سریع و مؤثر خاری بود در چشم دشمنان اسلام و این مرز و بوم.
به موازات این فعالیتهای قهرمانانه و ایثارگرانه،در توسعه فعالیت پالایشگاه در کلیه زمینه ها، علیرغم وجود فشارهای اقتصادی و سیاسی استکبار جهانی و جنگ تحمیلی هشت ساله، کارکنان پالایشگاه تبریز با بهره گیری از توانایی علمی و کارائی خود حماسه آفرینی ها کرده اندکه به عنوان نمونه می توان اجرای موفقیت آمیز طرح ازدیاد ظرفیت پالایشگاه را در سه مرحله نام برد که این پروژه به دست کارکنان پالایشگاه با رعایت اصل صرفه جوئی در هزینه و وقت انجام یافت که از نظر عوامل یادشده قبل مقایسه با اجرای طرحهای انجام یافته توسط خارجیان صاحب نام در این صنعت نبوده و ورقی زرین بر صفحات دفتر پر افتخار این پالایشگاه افزوده که نتیجه این تلاش همه جانبه ازدیاد ظرفیت از 80000 بشکه در روز قبل از جنگ تحمیلی به 115000 بشکه در روز در حال حاضر است.

ساختار کامپوزیت مواد هوشمند، توانایی ترکیب تراکم پایین و خواص مکانیکی و حرارتی بالای مواد کامپوزیت همراه با توانایی تفکیک ناپذیر مواد هوشمند در حس و تطبیق خود با محیط را فراهم می کند. بنابراین استفاده از ساختار هوشمند، به طور چشمگیری توانای بهبود کارایی سازه های فضایی را فراهم می کند. سازه های هوشمند از سازه های متداول، به وسیله المان های حسگر و محرک کنترل می شود را می توان تشخیص داد. یک نمونه استفاده از سازه هوشمند، حسگرهای استفاده شده برای کنترل سلامتی عکس العمل مکانیکی سازه در اثر تغییرات جابه جایی ها، کرنش ها و یا شتاب ها می باشد. به این ترتیب که واکنش نامطلوب یا نامساعد سازه در حسگرها دریافت می شود و یک کنترل کننده ورودی مناسب را به عملگردها می دهد و عملگرها به این ورودی واکنش نشان می دهند و تولید یک واکنش مکانیکی مطابق تغییر ایجاد شده در سازه می کنند، که سود بخش تر یا حالت قابل قبول تری می باشد.
توانایی مواد هوشمند در حس کردن و با محیط وفق دادن، باعث شده در محدوده وسیعی شامل میرا کردن ارتعاش سازه های هوای، کنترل صدای روتور هلیکوپتر، کنترل پل ها، کنترلی شکل خرپاهای فضایی بزرگ، کنترل ائیروالاستیک پرو از اجزای هوای، کنترل لرزش ساختمان ها و غیره کاربرد داشته باشند.
کرالی در سال 1993 و لوئی در سال 1997، تحقیق کاملی از حالت جاری سازه های هوشمند برای کاربردهای فضایی انجام دادند.
مواد مختلف متفاوتی را می توان هم به عنوان المان حسگر و هم عملگر در سازه های کاربردی هوشمند مورد استفاده قرار داد. بستگی به مواد ویژه انتخاب شده، المان های حسگر و عملگر از طریق الکتریک، مگنتیک، حرارت یا انرژی نور کنترل می شوند.

ماده بعضی از عملگر و حسگرهای معمول شامل: مواد پیزوالکتریک، آلیاژهای حافظه شکل، فیبر نوری، مواد الکترواسترکتیو و مواد مگنتو استرکتیو می باشند که فقط مواد پیزوالکتریک دارای توانایی منحصر به فردی می باشند که هم به عنوان حسگر و عملگر کاربرد دارند.

چسباندن یا لایه گذاری تکه های زیادی از این مواد در سازه ها، امکان حس کردن کرنش ها و اعمال تنش برای کنترل آنها را به خوبی فراهم می کند. با توجه به ابعاد کوچک آنها، تعداد زیادی از آنها را می توان در سازه ها مورد استفاده قرار داد بدون اینکه جرم سازه به میزان قابل توجهی زیاد شود.
از دیگر مزایای مواد پیزوالکتریک که کمک می کند به شناخت محبوبیت گسترده آنها شامل: ادغام ساده در سازه ها، به آسانی می توان پیزوپلیمرها و پیزوسرامیک ها را به صورت تجاری تهیه کرد و نیز تبحر استفاده از این مواد از کاربردهای قبلی در مبدل ها افزایش یافته است.
در این پروژه سعی شده است تاثیر میدان های الکتریکی، حرارتی و مکانیکی در تیرهای مرکب ترمو پیزوالاستیک مورد بررسی واقع شود. بنابراین قبل از اینکه این مواد در ساختارهای هوشمند استفاده شوند، تمام مشخصه های کوپل شده مکانیک، الکتریک و حرارت مواد هوشمند باید مشخص شده باشد. به همین منظور تحقیقات وسیعی از سال 1980 در مورد بررسی کردن هردو حالت حسگر و عملگر مواد هوشمند انجام شده است.
2-1) آشنایی مختصر با سازه های هوشمند
در دو دهه گذشته، حوزه مورد بحث مواد ساختارهای هوشمند، شاهد رشد شگرف در پژوهش و توسعه تجارب بوده است. همایش های بیشمار، سمینارها، کارگاه ها، کتب و ژورنال هایی وجود دارد که به مواد و سازه های هوشمند اختصاص یافته است و این پیشرفت و ترقی بر این گواه استوار است. وسعت این مقالات موید ملاحظاتی خاص در مورد ماهیت مربوط به رشته علمی فوق الذکر است. فیزیکدان ها، ریاضیدان ها و مهندسین مکانیک همگی درگیر توسعه و پیشرفت قسمتی از مواد و سازه های هوشمند می باشند.
یک دلیل برای این فعالیت آن است که شاید ساختن انواع مطمئن تری از سازه ها و سیستم های با قابلیت سازگاری و یا اصلاح برای تغییر شرایط عملیاتی ممکن شود. فائده وارد کردن این نوع مخصوص از مواد درون سازه ها آن است که می توانند با دریافت و تحریک کرنش ها به طور مستقیم در مکانیزم مناسب قسمتی از سازه ها را به کار اندازند.
مفهوم تکنولوژی این نوع از مواد بی اندازه گسترده است. آگاهی سازه ها از سلامت خود، کنترل از دو ویژگی مفید در عملکرد پردازش فرایند دیده بانی؛ ارتعاشات محدود شده و کنترل شده و کاربردهای درمانی تنها از این موارد می باشند. در ابتدای قرن بیست و یکم، ما در حال به دست آوردن تجارب و پژوهش در مورد نسل بعدی از مواد هوشمند سیستم های سازه ای هستیم. نسل بعدی از سیستم های مواد هوشمند دارای خصایص حرارتی، الکتریکی، گشتاور مکانیکی، تابع سازی، هوشمند و کوچک سازی (اندازه های کمتر از نانومتر) خواهند بود. با ظهور این نسل از مواد، قابلیت اطمینان و بی نقصی این سیستم ها آنها را مناسب بحث روز می کند. این سیستم ها در شرایط متنوعی کار می کنند آنها تمام طیف های مغناطیسی، الکتریکی، مکانیکی و حرارتی را پوشش می دهند. این شرایط می تواند از درجه حرارت های خیلی پایین تا خیلی بالا تغییر کند و در فشارهای پایین، فشارهای بالا، سطح بسیار خیلی کم تا بسیار زیاد، سطح کرنش پایین تا سطح کرنش بالا و میدان های الکتریکی و مغناطیسی کم تا زیاد نیز تغییر می کند. بعضی از محیط های عملیاتی مانند حرارت ایرادات جدی در طراحی و نگهداری سیستم های سازه ای هوشمند ایجاد می کنند. بررسی آزمایشی در مورد مواد هوشمد و سیستم های سازه ای به هرحال ممکن است پرهزینه باشد و بنابراین باید با روش های مختلف، نخست تئوری حاکم بر آن کامل شود.

به منظور به حداقل رساندن خوردگی و احتراز از اكسیداسیون روی سطوح انتقال حرارت در نیروگاه ها باید جداسازی گازهای خورنده علی الخصوص اكسیژن و دی اكسیدكربن ازآب تغذیه، آب جبرانی و آب چگالیده انجام شود.
این گازها به ساختار مواد آسیب رسانده و آنها را غیرقابل استفاده می نمایند. اكسیژن و اكسید فلزات در تركیب با كلر باعث خوردگی سوزنی شده و باعث افزایش احتمال وقوع پدیده دندانه شدن در مولدهای بخار میشوند. حضور آهن و اكسید مس در آب تغذیه باعث
بوجود آمدن رسوب وجرم برروی سطوح حرارتی میشود. برای مثال در یک نیروگاه هسته ای 1100 مگاواتی تا حدود 650 كیلوگرم در سال خوردگی در مولد بخار ناشی از وجود 7PPb اكسیژن در آب چگالیده اتفاق میافتد. آب جبرانی ورودی به سیكل نیروگاه در اثر تماس با اتمسفر معمولا شامل گازهای غیرقابل میعان میباشد. گازها از طریق نشت هوا در بخشهای خلاء و یا ازطریق هواگیری آب چگالیده در مخزن ذخیره یا تخلیه وارد آب میشوند. در نیروگاه های صنعتی آب جبرانی باید عاری از دی اكسیدكربن یا نمكهای غیرمحلولی مثل بیكربنات سدیم باشد. در غیر اینصورت با افزایش دما، بیكربنات سدیم تجزیه شده و دی اكسیدكربن آزاد میشود. اگر آب جبرانی با آمونیاك پالایش شود ممكن استحاوی بیكربنات آمونیوم باشد.
برای كاهش خوردگی ناشی از اكسیژن مقدار اكسیژن نامحلول در آب چگالیده در نیروگاه های معمولی نباید از 5 تا 7 PPb و برای نیروگاه های هسته ای نباید از حدود 3PPb  تجاوز كند و به هرحال مقدار دی اكسیدكربن باید صفر باشد.
هوازدایی حرارتی مهمترین راه برای جداسازی گازهای خورنده است كه رهاشدن گازهای موجود در آب را تضمین میكند.

جداسازی گازها از آب ورودی در گرمكن هوازدا انجام میشود كه در آن تمام جریانهای مایع ورودی تا حد دمای اشباع متناظر با فشار هوازدا، گرم میشوند. در چرخه یک نیروگاه، هوازدا بعد از گرمكن های آب تغذیه فشار پائین قرار میگیرد. معمولا هوازدا جهت تأمین فشاركافی در ورودی پمپ بویلر، در یک ارتفاع مناسب نصب میگردد.

در هرحال استفاده از هوازدا دارای محاسن بسیاری در بهینه سازی كاركرد سیكل نیروگاهی است كه در قسمت وظایف هوازدا در این فصل بیان شده است و لزوم استفاده از آن را بر ما مشخص میسازد.
در این فصل در ابتدا تئوری هوازدایی به اختصار توضیح داده شده و پس از بحث  وظایف هوازدا، درباره خوردگی و مكانیزم آن در سیكل نیروگاهی مطالبی ارائه گردیده است. در پایان فصل نقش و موقعیت هوازدا بعنوان یک مبدل تماس مستقیم مورد بررسی قرار گرفته است.
فصل اول: هوازدائی
کلیات
در این فصل در ابتدا تئوری هوازدایی به اختصار توضیح داده شده و پس از بحث وظایف هوازدا، درباره خوردگی و مكانیزم آن در سیكل نیروگاهی مطالبی ارائه گردیده است. در پایان فصل نقش و موقعیت هوازدا بعنوان یک مبدل تماس مستقیم مورد بررسی قرار گرفته است.
1-1- هوازدایی
هوازدایی از آب های صنعتی یک فرایند خاص انتقال جرم است كه در صنعت استفاده دارد. جدا نمودن گازهای خورنده و رسوبزا از آب تغذیه دیگ بخار نیروگاه های حرارتی، دستگاه آب شیرین كن تبخیری و انجمادی و آب مورد نیاز در فرایندهای پالایشگاهی و پتروشیمیائی و نیز آب تزریقی به چاه های نفتی یک مرحله اساسی در پیش تصفیه آنها به شمار میرود.
در فرایند تولید بخار، به منظور حذف گازهای محلول درآب تغذیه، از دستگاه هوازدا به عنوان یک مبدل باز جهت محافظت دیگ بخار و سیستمهای جانبی در مقابل خوردگی استفاده میگردد.
مهمترین گازهایی كه در آب ممكن است وجود داشته باشد عبارتند از: اكسیژن، كلر، دی اكسیدكربن، آمونیاك و هیدروژن سولفوره.
از این میان O2 و CO2 خورنده هستند و NH3 بر روی آلیاژهای مس درصورت وجود O2 در آب اثر میگذارد. دست های از گازها چون اكسیژن و نیتروژن همواره به صورت گاز در آب محلول هستند در حالیكه دسته دیگر چون دی اكسیدكربن، آمونیاك و H2S هم به صورت گازی و هم بصورت یونیزه (بسته به PH آب) امکان حضور دارند.
در چرخه آب و بخار، اكسیژن معمولا به دلیل نشتی دستگاه هایی كه تحت خلاء هستند و از طریق تخلیه گرمكن های فشار پائین كه به بعد از چگالنده میریزند وارد آب میشود. وجود اكسیژن در آب باعث خوردگی میشود به هنگام تماس آهن و آب در اثرفعل و انفعال شیمیائی (مطابق فرمول زیر) آهن به میزان كمی وارد آب میگردد.
Fe + 2H O→Fe(OH) + H2
هیدرات آهن 2(Fe(OH كه در اثر این واكنش ایجاد میشود خاصیت قلیاكنندگی دارد و PH را بالا میبرد وقتی PH آب به مقدار معینی رسید عمل حل شدن آهن در آب متوقف میشود. چنانچه آب حاوی اكسیژن اضافی باشد، هیدرات آهن به سرعت اكسیده شده و هیدرات فریک 3(Fe(OH تولید میكندكه در آب غیرمحلول است و به صورت رسوب ته نشین میشود و تا هنگامی كه همه اكسیژن اضافی موجود در آب به مصرف برسد این عمل ادامه دارد.

:
سهم فراوانی از تولید الیاف بشر ساخت، مربوط به تقلید از نمونه های طبیعی می باشد که در این میان، الیاف کربن شایسته توجه خاصی هستند. توسعه الیاف کربن از دهه شصت آغاز گردیده، ولیکن در آن دهه، الیاف کربن در دسترس از نوع تجاری بوده و در مقایسه با الیاف بور که در همان زمان در ساختار هواپیماهای ایالات متحده استفاده می شد، تنها مدول کمتر و مقاومت خیلی کمتری را از خود نشان می دادند.

پیشرفت غیر منتظره ای به واسطه جایگزینی الیاف کربن بر پایه رایون، با الیاف کربن بر پایه پلیمرهای تمام مصنوعی، به ویژه پلی اکریلونیتریل اتفاق افتاد که این ابتکار در ابتدا توسط ژاپنی ها و سپس به وسیله محققین انگلیسی توسعه یافت. در حدود 30 سال پیش تولید الیاف کربن در ژاپن به عنوان ماده ای جدید گسترش پیدا کرد و در حال حاضر، خصوصیات منحصر به فرد این الیاف باعث کاربرد 

زیاد آنها در صنایع ویژه ای گردیده است که این الیاف در اروپا و ایالات متحده به عنوان اصلی ترین ماده در صنایع هوا و فضا استفاده می گردند.

هم اکنون، الیاف کربن با گذر از یک دوره 40 ساله، در راستای گسترش و استفاده در کاربردهای خاص، به میزان گسترده ای به صورت تجاری درآمده است. این الیاف با سرعت زیادی در حال رشد هستند و با کاهش قیمت در طی سال 1990 میلادی، میزان کاربرد و قابلیت استفاده از آنها افزایش یافته است.
تغییرات در نسبت کارایی به قیمت، منجر به گسترش کاربرد الیاف کربن در کامپوزیت ها به عنوان تقویت کننده و جایگزین فلزات (سابقا از فلزات به عنوان تقویت کننده استفاده می شد) گردید و کاربرد الیاف کربن، صنعت را در زمینه هایی که دستیابی به خصوصیات مورد نیاز توسط مواد و متریال موجود، امکان پذیر نمی باشد را توانمند ساخته است. ضمنا به واسطه الیاف کربن، طراحی و تولید قطعاتی سبکتر، با استحکام بالاتر، با کارایی بیشتر سوخت مصرفی و با سرعت بالاتر در سیستم های متحرک، به صورت تجاری، امکان پذیر گردید و هم اکنون کامپوزیت های الیاف کربن در زمینه هایی چون صنایع هوا و فضا، ورزشی و تفننی، صنایع الکترونیکی، تجهیزات پزشکی، صنایع اتومبیل، ساختمان و غیره به کار می روند.
هم اکنون نیاز صنایع به الیافی سبک، با استحکام بالا، ظریف و همچنین خصوصیات منحصر به فرد مکانیکی، قیمت روبه کاهش و بهبود تدریجی خواص الیاف کربن بر اهمیت این الیاف افزوده است.
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر پارامترهای فرایند تولید الیاف کربن از پیش زمینه الیاف PAN می باشد. در فصل اول، با بیان تاریخچه ای از تولید الیاف کربن، روش های تولید را نام برده و با ذکر مرسوم ترین روش تولید، به بررسی پیش زمینه های مختلف پرداخته و خصوصیات مکانیکی و دیگر مشخصات آنها را با یکدیگر مقایسه کرده و در نهایت با مشخص شدن الیاف PAN به عنوان مناسبت ترین پیش زمینه، در فصل دوم، روش های پلیمریزاسیون و ریسندگی الیاف پلی اکریلونیتریل تشریح می گردد. در فصل سوم، فرایند تولید الیاف کربن به روش پیرولیز توضیح داده شده و ی بر آخرین تحقیقات تولید الیاف کربن و بررسی پارامترهای فرایندی از جمله دما، کشش، اتمسفر، واکنش های شیمیایی رخ داده در مرحله پایدارسازی، مشکلات مراحل مختلف، محصولات جانبی تولید شده و… انجام می پذیرد. فصل چهارم، موارد کاربرد الیاف کربن و میزان تخمین مصرف الیاف کربن توضیح داده است.

:
پارچه های یکرو سیلندر به طور گسترده در لباس های کشباف استفاده می شوند و علت برخی مشکلات به خاظر نامتعادل بودن ساختمان آنهاست. این عدم تعادل بیشتر به خاطر کجی حلقه ها است که بر روی تمام پارچه تاثیر گذاشته و مشکلات کیفی بزرگی را در محصول ایجاد می نماید. مانند جابجایی ردیف های کناری پارچه که سبب مشکل کیفی مهمی در سطح پارچه می شود. در این پارچه ها عموما ردیف ها نسبت به رج ها آنگونه که مورد نیاز است عمود نبوده، بلکه نسبت به چپ و راست (بسته به جهت تاب) مورب می شوند. این مشکل اغلب در عملیات تکمیل تصحیح شده و برطرف می گردد. عملیات تثبیت معمولا با بهره گرفتن از رزین ها، حرارت، بخار و یا مرسریزه کردن بسته به نوع پارچه انجام می شود. اما این عملیات نیز اغلب بسیار پایدار نبوده و پس از عملیات شستشو، ردیف ها مجددا به حالت اریب در می آیند.
فصل اول: کجی حلقه و تاریخچه مطالعات آن در نساجی
1-1- پیشینه تحقیق
مطالعه کجی و ثبات ابعادی پارچه های حلقوی پودی یکی از موضوعات مهم مورد بحث در صنایع و تحقیقات نساجی می باشد.

به نظر می رسد اولین تحقیق انجام شده جهت اندازه گیری زاویه کجی پارچه های یکرو سیلندر با بهره گرفتن از نخ پشم توسط ادوارد و 

داویس در سال 1934 انجام گرفته است. آنها بررسی خود را با نخ پشم و ضریب تاب های مختلف در دو جهت متفاوت S و Z روی ماشین گردباف جوراب بافی با قطر 15/4 اینچ و 220 سوزن و چرخش مخالف عقربه های ساعت انجام داده و با سه طول حلقه مختلف پارچه ها را تولید نمودند. نتایج به دست آمده نشان داد که اساسا کجی به وسیله تاب نخ ایجاد می شود و با افزایش تاب کجی نیز افزایش یافته و هم جهت با جهت تاب خواهد بود و این اثر بر روی نخ های پشمی کراسبرد بیشتر از بوتانی می باشد.

اثر کجی به طور موقتی به وسیله بخار دادن به پارچه و یا تثبیت نخ به وسیله آب که موثرتر از بخار است را می توان تقریبا از بین برد. همچنین با بهره گرفتن از دو سر نخ به جای یک سر نخ که در دو جهت مخالف تابیده شده باشند و نخ های دولا که دارای تاب مناسب باشند، کجی به وجود نمی آید.
لورد و همکارانش در بخشی از تحقیقات خود درباره اثرات استفاده از نخ های رینگ چرخانه و نخ های بدون تاب در پارچه های حلقوی پودی آورده اند که پارچه بافته شده با نخ های 100% پنبه چرخانه با بافت یکرو سیلندر هرچقدر تاب افزایش می یابد کجی پارچه نیز زیاد می گردد. در استراحت خشک کجی در طول زمان ادامه پیدا می کند و در استراحت کامل کمتر از دو استراحت دیگر است. همچنین با بهره گرفتن از نخ بدون تاب انحراف حلقه خیلی کمتر و در نتیجه کجی از بین می رود. به منظور کم نمودن زاویه کجی پارچه عملیات متفاوتی بر روی نخ پشمی انجام گرفت از قبیل پارافین زدن نخ قبل از بافندگی، تثبیت نخ با بخار و آب و سپس پارچه های مختلف بافته شد و نتایج به دست آوده نشان داد که در استراحت های متفاوت پارچه، هیچ یک از عملیات انجام گرفته بر روی نخ به طور کامل از کجی پارچه جلوگیری نمی کند و فقط مقدار آن را کاهش می دهد. همچنین مشخص گردید که تاب زنده نخ یک عامل اصلی برای انحراف حلقه، کجی و جمع شدگی پارچه می باشد و بخار دادن نخ ها بهترین راه جهت کم نمودن تاب زنده نخ بوده و باعث بهتر نمودن خصوصیات پارچه می شود.
در سال 1974 مطالعه ای بر روی اثر جهت گردش ماشین بر روی کجی پارچه های یکرو سیلندر توسط موسسه تحقیقاتی آی تی اف میل انجام گرفت. نتیجه به دست آمده این بود که تاب Z نخ ردیف ها را به جهت راست و تاب s به جهت چپ متمایل می سازد. رج های بافته شده بر روی ماشین های گردباف با چند ابزار به صورت مارپیچ بوده و در نتیجه باعث کجی ردیف ها می شود. همچنین در ماشینی که چرخش آن مخالف عقربه های ساعت است ردیف ها به چپ و در حالی که ماشین با حرکت موافق عقربه های ساعت ردیف ها به راست متمایل می شوند.