وبلاگ

: عصر حاضر، به «عصر ارتباطات» نام گذاری شده است زیرا ارتباطات، عنصر مهم در این عصر به شمار می آید. در عصر ارتباطات، سیستم مخابراتی، اطلاعات را از یک محل به محل دیگر جابجا می كند ابتدا انتقال داده ها از طریق پالس های الكتریكی به صورت دیجیتال و آنالوگ صورت می گرفت. سپس در سال 1940 اولین سیستم كابل كواكسیال به كار گرفته شد، پهنای باند این سیستم توسط تلفات كابل محدود می شد. به خصوص این تلفات در فركانس های 10MHZ افزایش پیدا كردند، این محدودیت منجر به پیشرفت سیستم های انتقال مایكرویو شد كه ارسال اطلاعات از طریق موج حامل با فركانس چند مگاهرتز تا چند گیگاهرتز انجام می گرفت. اولین سیستم مایكرویو در فركانس 4GHZ در سال 1948 استفاده شد. در ارتباط مخابراتی مایكرویو، محیط ارتباطی فضای آزاد، كابل كواكسیال و موجبرها می باشند كه ابعاد كابل كواكسیال و موجبرها به فركانس موج حامل بستگی دارد. موجبرها بیشتر برای فواصل نزدیک به طور مثال بین آنتن و سیستم گیرنده و فرستنده و كابل های كواكسیال برای فواصل نزدیک و دور (ارتباط بین دو شهر و حتی بین دو قاره) به كار برده می شود. تا سال 1950 منبع نور كوهرنس و سیستم انتقال نور مناسب وجود نداشت. بنابراین امكان استفاده از امواج نوری به عنوان حامل نبود. با اختراع لی زر توسط maiman در سال 1960، مشكل وجود منبع نور كوهرنس حل شده و نیاز به انتقال نور، افزایش یافت. كاكو و كوكهام انگلیسی برای اولین بار استفاده از شیشه را به عنوان محیط انتشار نور مطرح ساختند. آنان مبنای كار خود را بر آن گذاشتند كه به سرعتی حدود 100Mb/s در محیط انتشار شیشه دست یابند. ولی این سرعت انتقال با تضعیف زیاد انرژی همراه بود اگر چه آنان در رسیدن به هدف خود ناكام ماندند ولی در سال 1966 میلادی، دانشمندان در این نظریه كه نور در الیاف شیشه ای هدایت می شود پیشرفت كردند و حاصل آن ایجاد فیبر نوری جهت انتقال اطلاعات بود. در سیستم مخابرات نوری محیط ارتباطی، فضای آزاد و فیبر نوری است و فركانس حامل حدود 100THZ از طول موج های مرئی تا مادون قرمز می باشد از آنجایی كه در فیبر نوری از امواج نوری یا لیزری با فركانس بسیار بالاتری از مایكرویو استفاده می شود، بنابراین می توان پهنای باند بیشتری را ارسال كرد. پهنای باند بیشتر به معنای ارسال اطلاعات بیشتر یا سرعت بالاتر اطلاعات است. ظرفیت انتقالی فیبر نوری تا چندین هزار برابر كابل مسی است.