وبلاگ

جامعه امروز، ﺟﺎﻣﻌـﻪ ﺳـﺎزﻣﺎﻧﻲ اﺳـﺖ. اﻣﺮوزه، ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ، در ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ ﻳﺎ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ ﺳﭙﺮی ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻫـﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم دادن وﻇﺎﻳﻒ ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﺗﺨﺼﺼﻲ، ﻫﺪفﻫﺎی ﻋﺎم ﻳﺎ ﺧﺎﺻﻲ را ﺑﺮای ﺟﺎﻣﻌـﻪ و ﻣـﺮدم آن ﻣﺤﻘﻖ ﻣﻲ ﺳﺎزد (پیامنی و پاک طینت، 1392). مهمترین هدف هر سازمانی دستیابی به بالاترین سطح ممكن در بهره­وری یا بهره وری بهینه است. عوامل كارامد در بهره­وری عبارتند از: سرمایه، ابزار، روش­های انجام كار و نیروی انسانی. بی­گمان نیروی انسانی ماهر و كارامد یكی از مهمترین ابزارها برای رسیدن به هدفهای سازمان است(بازوند، 1392). موفقیت و رشد یک سازمان نیاز به یک مجموعه خوب از سرمایه انسانی دارد (پرمارپان و همکاران[1]، 2013).

در عصر حاضر اهمیت، جایگاه و نقش مدیران به عنوان طراحان، هدایتگران و اداره‌کنندگان اصلی سازمان بر کسی پوشیده نیست و بکارگیری نظام‌های مؤثر انتخاب، جذب، نگهداری، ارزیابی و توسعه آنان نیز طبیعتاً از جایگاه مهم و ویژه‌ای برخوردار می‌باشد. پیچیدگی فزاینده جامعه، پیشرفت علم، تکنولوژی، و به تبع آن نیازمندی ها و گسترش سازمان‏ها ایجاب می‏کند که از مدیران ماهر و کارآمد در اداره مؤثر سازمان‏ها استفاده شود، زیرا بازده عملکرد معقول مدیران است که موجب بقاء و رشد سازمان می‏شود (ایران نژاد پاریزی و ساسان گهر، 1390: 31).

اخلاقی بودن یا نبودن رفتار مدیران می ­تواند موجب بروز پیامدهای مثبت یا منفی در سطح سازمان گردد. اخلاق در سازمان‌ها شامل اخلاق فردی مدیر و پیام‌هایی است‌که فعالیت سازمان ارسال می‌کند. رهبری اخلاقی و نقش کلیدی آن در شکل دادن به هنجارهای اخلاقی و فرهنگ سازمان از مباحث حائز اهمیت است. از موارد دیگر که در اداره گروهی و مدیریت اخلاقی سازمان مطرح است. با توجه به این نکات، حاکمیت اخلاق حرفه‌ای در سازمان قادر است به میزان بسیار چشمگیری سازمان را در جهت کاهش تنش‌ها و موفقیت در تحقق اهدافش یاری نماید. امروزه داشتن اخلاق حرفه‌ای به‌ویژه برای مدیران به‌منزله یک مزیت رقابتی در سازمان مطرح می‌باشد(صالحی، 1389: 4).

یكی از عواملی كه سازمان را در جهت تحقق اهداف آن یاری می­رساند، سلامت سازمانی می­باشد. سازمان سالم سازمانی است كه نه تنها در

 محیط خود دوام می­آورد، بلكه در یک برهه­ی زمانی طولانی نیز به طور كافی سازش كرده و توانایی بقاء و سازش خود را به گونه ای مداوم گسترش می­دهد (زهرایی و رجایی­پور، 1390). البته، عملكرد سازمان در یک روز مشخص، ممكن است اثربخش یا غیر اثربخش باشد، اما علایم درازمدت در سازمان های سالم، مساعدت اثربخشی است. اگر تخصص­ها و فنون از سلامت كامل برخوردار باشند، افزایش مسئولیت­ پذیری كاركنان و بهبود كیفیت محصولات و خدمات سازمانها تأمین می­ شود. بنابراین، تلاش برای بهبود سلامتی و رفاه نیروی كار باید از راه سالم­سازی خود سازمان آغاز شود و ادامه یابد. اصلاح، رشد و پیشرفت سلامت سازمانی بیان می­كند كه محدوده محل كار سالم باید ارتقاء و بهبود یابد (دیجوی و ویلسون[2]، 2007).

حال با توجه به موارد فوق و اهمیت جایگاه مدیران در سازمان در این پژوهش به دنبال این هستیم تا به بررسی رابطه بین اخلاق مدیریتی و سلامت سازمانی شرکت برق جنوب استان کرمان بپردازیم.

1-2- عنوان تحقیق

ارتباط بین اخلاق مدیریتی و سلامت سازمانی شرکت توزیع نیروی برق جنوب استان کرمان

1-3- بیان مسأله

در جهان کنونی بسیاری از فعالیت­های انسانی و حیاتی مورد نظر جامعه را سازمان­های گوناگون انجام می­دهند. پیشرفت و بقای جامعه تابع عملکرد مؤثر سازمان­هاست. بنابراین باید جامعه امروز را جامعه سازمانی بنامیم (مسعودی، 1388). سازمان­ها در صورتی خواهند توانست وظایف خطیری را كه به دوش آن­هاست به نحو احسن انجام دهند كه سالم و پویا باشند (شریعتمداری، 1388). سالم بودن سازمان باعث اعتماد بیشتر اعضای سازمان به یکدیگر و افزایش روحیه آنها برای انجام وظایف خود خواهد شد و به دنبال آن روحیه بالای آنان موجبات انگیزش و علاقه ­مندی به كار را در کارکنان سازمان به وجود آورده که نتیجه این فرایند، افزایش اثربخشی و کارایی سازمان خواهد بود. به عبارتی، سازمان سالم یک سازمان مؤثر است که تقریبأ تمامی فعالیت­های آن در سطحی بالا انجام می­ شود (رامداس و لویس[3]، 2011).

سلامت سازمانی به عنوان توانایی هر سازمان برای موفقیت در انجام ماموریت های خود تعریف شده است (فرماهینی فراهانی و همکاران، 2014). سلامت سازمانی همچنین چارچوب مفیدی برای تجزیه و تحلیل اوضاع سازمان است (اسمیت[4]، 2002). این مفهوم اثربخشی سازمان را در شرایط مختلف منعکس کرده و نشان می­دهد که سازمان در برابر تغیرات چگونه واکنش نشان می­دهد (سبانسی[5]، 2009).

امروزه، سازمان­ها به عنوان موجود زنده­ای كه دارای هویتی مستقل از اعضا خود می­باشند، تصور می­شوند. به گونه­ ای كه با این هویت جدید می­توانند، رفتار كاركنان را تحت تأثیر قرار دهند. این شخصیت و هویت می ­تواند دارای «سلامت سازمانی» و یا «بیماری سازمانی» باشد (سیدجوادین و همکاران، 1389). مفهوم سلامتی مثبت در یک سازمان توجه را به شرایطی جلب می­كند كه رشد و توسعه سازمان را تسهیل كرده و یا موجب پویایی سازمانی است.