وبلاگ

با وجود تکاپوی وسیعی که به وسیله دانشمندان در سراسر جهان به جهت تعیین خطرات زلزله انجام شده است امکان پیش بینی دقیق زمان ، مکان و بزرگای زلزله های آینده و تکان های حاصل از آن در سطح زمین میسر نگه داشته است و رسیدن به نتیجه ای دقیق در آینده نزدیک نیز پیش بینی نمی شود . مهم ترین علت این موضوع وجود پیچیدگی های فراوان در مکانیزم زلزله و شرایط حاکم به وجود آورنده ی آن و نیاز عبور موج ها از لایه های مختلف زمین با خصوصیات کاملا متفاوت می باشد .البته بیان مفهوم فوق به این معنی نیست که پیش بینی خطرات زلزله در حد قابل قبول و ایمن سازی سازه ها در مقابل آن ممکن نیست. تجربه و یافته های علمی به خوبی نشان داده است که بر اساس اطلاعات قابل دسترس و با بهره گرفتن از روش های آماری و احتمالی می توان ایمنی سازه ها را در مقابل زلزله ها تا حد مطلوب برآورد نمود .
در امکان یابی ، تحلیل ، ساخت و نگهداری سازه ها در برابر زلزله دو عامل اساسی ایمنی ساختگاه مورد بررسی قرار می گیرد .ایمنی ساختگاه بستگی به مخاطرات ژئوتکنیکی و زمان شناسی قابل رخداد در ساختگاه دارد ، از قبیل زمین لغز ، روانگرایی و تشدید حرکات زمین به علت اثر شرایط ساختگاهی .رویداد زلزله های گذشته نشانگر این مطلب هستند که تاثیر شرایط ساختگاهی نقش بسیار اساسی و

 مهم در میزان و نوع تخریب سازه ها به عهده دارد .اثرات نامطلوب زلزله ها که سبب خرابی سازه ها و تاسیسات می گردد مربوط به دو پدیده زیر است:

الف) تکان های زمین در اثر عبور امواج لرزه ای
ب) جابجایی برشی ناشی از جنبش برشی گسل ها
عبور امواج لرزه ای سبب ایجاد ارتعاش شده که می تواند به صورت مستقیم سبب تخریب سازه ها شود و یا در اثر پدیده هایی مثل فرو نشست ، روانگرایی و لغزش پی سازه تخریب گردد . شدت تکان های لرزه ای بستگی به بزرگای زلزله ها ، فاصله کانونی ، خصوصیات میرایی ساختگاه ، نوع و ضخامت نهشته های رسوبی و شرایط توپوگرافی دارد.هدف از برآورد خطر زلزله ، ارزیابی منطقی پارامتر های جنبش زمین ) بیشینه شتاب ، بیشینه سرعت ، بیشینه جابجایی و غیره ( درساختگاه مورد نظر ، بر اثر رویداد زلزله در چشمه های لرزه ای بالقوه در مدت زمان معینی ، که معمولا عمرمفید سازه است ، می باشد .در واقع تحلیل خطر زلزله ، محاسبه احتمال رویداد تراز های معین لرزه زمین در واحد زمان ، به سبب وقوع زلزله می باشد . این تحلیل اغلب توسط یک منحنی خطر زلزله ، که نشانگر احتمال تجاوز سالانه در قبال دامنه نوسان تکان زمین می باشد ، خلاصه می گردد . در واقع تحلیل خطر زلزله مبنای ورود به فرایند تصمیم گیری جهت کاهش خسارات زلزله می باشد .هدف نهایی در تحلیل خطر و مهندسی زلزله تعیین میزان شدت لرزه است که منجر به کمی سازی اثر زلزله بر سازه ها می شود که این فرایند در طیف پاسخ نمود می یابد .

کاهش خسارات ناشی از پدیده زلزله همواره هدف محققین علوم مهندسی سازه و زلزله بوده است. بی شک اساسی‌ترین مرحله در طراحی یا مقاوم سازی سازه‌ها در مناطق لرزه خیر تعیین نیازهای لرزه خیز تعیین نیازهای لرزه‌ای در سازه‌ها می‌باشد. روش‌های ارائه شده در آیین نامه های مرسوم طراحی لرزه‌ای سازه عموماً تجربی و مبتنی بر معیار مقاومت هستند. روش‌های معمول در این آیین نامه‌ها روش‌های تحلیلی استاتیکی و دینامیکی خطی می‌باشند.
اساس روش تحلیل استاتیکی معادل[1]، قرار دادن سازه تحت اثر نیروهای جانبی کاهش یافته حاصل از مقیاس کردن طیف پاسخ الاستیک توسط ضریب رفتار[2]  انجام می‌گیرد. در اکثر آئین نامه‌ها ضریب کاهش نیروی لرزه‌ای فقط به نوع سیستم باربر جانبی وابسته است، اما تحقیقات نشان داده است که این ضریب تابعی از پریود و خصوصیات مودال سازه نیز می‌باشد. این روش در ارزیابی رفتار دینامیکی سازه های منظم و کوتاه، که دارای توزیع یکنواخت جرم و سختی هستند، دارای دقت کافی می‌باشد، اما نمی‌تواند رفتار سازه های بلند را به درستی پیش بینی کند. در این موارد، برای تعیین نحوه توزیع بارهای جانبی، لازم است یک تحلیل دینامیکی از نوع طیف پاسخ یا تاریخچه زمانی خطی، انجام شود در اثر وقوع زمین لرزه های نسبتاً شدید، عموماً عناصر سازه‌ای جاری شده و وارد مرحله غیر خطی می‌شوند که باعث کاهش سختی اعضاء می‌گردد. این امر سبب تغییر توزیع نیرو بین اعضای سازه خواهد شد که به عبارت دیگر با کاهش سختی اعضاء، ماتریس سختی کل سازه نیز تغییر خواهد کرد و عناصر جاری شده با نیروهای کمتر دچار تغییر مکان‌های بزرگ‌تری خواهند شد. در طی این فرایند سازه فرصت جذب انرژی را پیدا خواهد کرد. مجموعه این مطالب اهمیت استفاده از تحلیل‌های غیر خطی[3]  را در ارزیابی رفتار سازه

 مشخص می‌سازد.

روش‌های طراحی در اکثر آئین نامه های فعلی بر اساس معیار مقاومت می‌باشد و این در حالی است که تحقیقات و رفتار ساختمان‌ها در زلزله های اخیر نشان می‌دهد که مقاومت را به تنهایی نمی‌توان معیار مناسبی جهت طراحی در نظر گرفت و افزایش مقاومت لزوماً به معنای افزایش ایمنی نیست. بنابراین در آئین نامه های جدید معیار رفتار جایگزین معیار مقاومت برای طراحی سازه شده است. استفاده از معیار رفتار به این مفهوم است که در یک ساختمان علاوه بر مقاومت، نحوه توزیع مقاومت و تغییر شکل در اجزای سازه‌ای نیز مهم می‌باشد. این شیوه طراحی بر اساس رفتار سازه، طراحی بر اساس عملکرد[4] نیز نامیده می‌شوند.
در این روش‌ها، سطح عملکردی بر اساس میزان صدمه و خرابی مورد انتظار در اجزای سازه‌ای و غیر سازه‌ای مشخص می‌شود. با توجه به آنکه خرابی اجزای سازه‌ای باعث ایجاد رفتار غیر خطی می‌شود، روش‌های معمول تحلیل و طراحی (روش‌های خطی) عملکرد سازه را به صورت تقریبی تخمین می‌زنند، در حالی که هدف روش‌های تحلیل لرزه‌ای، تعیین دقیق میزان تغییر شکل می‌باشد. به عبارت دیگر روش‌های خطی زمانی قابل استناد می‌باشند که سازه تحت تراز مشخصی از حرکت زمین تقریباً در محدوده خطی باقی بماند و توزیع پاسخ غیر خطی در سازه نیز یکنواخت باشد. در این موارد میزان عدم قطعیت در نتایج حاصل از تحلیل خطی نسبتاً کم است. اما اگر هدف عملکردی در سازه به گونه‌ای باشد که نیازهای غیر خطی بزرگ‌تری در سازه ایجاد شود، استفاده از روش‌های خطی، میزان عدم قطعیت را افزایش می‌دهد. در حالی که تحلیل غیر خطی سبب افزایش ضریب اطمینان، افزایش ایمنی و کاهش هزینه‌ها می‌گردد.
گام‌های روش تحلیل غیر خطی مشابه روش‌های خطی معمول است. ابتدا یک مدل از سازه تهیه شده و تحت اثر زلزله مورد نظر، در تعیین نحوه عملکرد سازه قرار می‌گیرد. پارامترهای نیاز مهندسی شامل تغییر مکان (تغییر مکان بام یا هر نقطه مرجع)، جابجایی بین طبقه‌ای و تغییر شکل و نیروی اعضاء می‌باشد.
همان‌طور که عنوان شد در روش طراحی لرزه‌ای بر اساس عملکرد سازه برای سطوح مختلف عملکرد مورد انتظار، مرتبط با سطوح مختلف خطر زلزله طراحی می‌گردد. یک گام مهم در طراحی لرزه‌ای بر اساس عملکرد، تخمین پاسخ لرزه‌ای غیر خطی سازه‌ها می‌باشد. برای این منظور دو روش توسط محققین ارائه شده‌اند:
 

هدف از انجام این پایان نامه، بررسی وانجام مطالعات لرزه خیزی ولرزه زمینساخت گستره محدوده شهرك صنعتی شهركرد بوده است.
نتایج حاصل ازاین مطالعه شامل شناسایی و معرفی مهمترین چشمه‌های لرزه زا، بررسی بیشینه لرزه خیزی وارائه بیشینه مقادیر پارامترهای جنبش نیرومند زمین درساختگاه شهرك صنعتی شهركرد در مقابل خطر زمینلرزه می‌باشد.
با توجه به اینكه تولید و انتشار امواج ناشی از بروز زمین لرزه از شرایط بسیار پیچیده و غیر قابل پیش بینی برخوردار هستند، تعیین دقیق خصوصیات نیروهای دینامیكی امواج میسر نمی‌باشد. بنابراین اجرای صحیح تحلیل خطر زلزله می‌توان سطوح مطمئن طراحی در برابر زمین لرزه را تعیین نماید.
از لحاظ تقسیمات لرزه زمین ساختی بخش عمده‌ای از گستره مورد مطالعه طرح (شعاع 200 كیلومتری پیرامون (شهرك صنعتی شهركرد) طبق تقسیم بندی زمین ساختی ایرانت كه توسط كمیته ملی سدهای بزرگ ایران(IRCOLD, 1375) صورت گرفته، محدوده زیادی از آن در واحد زمین ساختی زاگرس قرارگرفته است.
برای برآورد پارامترهای لرزه خیزی از روش گوتنبرگ – ریشتر و همچنین روش برازش مقادیر نهایی استفاده شده است. ولی با توجه به كمبودهای داده‌های مناسب لرزه خیزی و دقت كم اطلاعات موجود و نیز عدم قطعیت در بزرگا در زمانه‌ای مختلف از روش KIJKO(2000) استفاده شده است. بررسی زمین لرزه‌های رویداده درگستره طرح نشان دهنده سطح بالای لرزه خیزی می‌باشد و در دوره‌های تاریخی و

 قرن بیستم رخداد زمین لرزه‌هایی با بزرگای پیرامون 6 و حتی بیشتر امری عادی جلوه می‌كند. وجود گسلهای بزرگ و اصلی و در عین حال فعال در گستره طرح نیز حاكی از فعالیت لرزه‌ی منطقه می‌باشد.

مهمترین پارامتر مورد نظر جنبش نیرومند زمین كه در این مرحله از مطالعات مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیشینه مقادیر شتاب طیف پاسخ می‌باشد. تحلیل خطر زلزله به روش های احتمالی وتعینی و براساس چشمه‌های خطی لرزه انجام گردید.
جهت تعیین بیشینه شتاب روی سنگ بستر(PGA) از پنج رابطه كاهندگی مختلف زیر:
1-امبرسیز Ambraseys &simpson
2-قدرتی وهمكاران(2007) Ghodrati  et  al
3-كمپل Campbell(1997)
4-سارما و همکاران Sarma(1996)
5-زارع وهمكاران Zare et  al  (1999)
استفاده شده است.
این پنج رابطه با بهره گرفتن از روش درخت منطقی (Logic Tree) و به ترتیب باوزن‌های 2/0، 3/0، 15/0 ، 15/0، 20/0با هم تركیب شدند. و نتیجه نهایی حاصل شد. تحلیل احتمالی خطر زلزله برای یک شبه نقاط 7*8 در روی محدوده مورد مطالعه نشان داده شده است.

: در این فصل محقق در بیان مسئله بدنبال  تبیین مسئله بودن موضوع تحقیق می باشد و در ادامه به اهمیت و ضرورت  سرمایه اجتماعی در توسعه و پیشرفت کشور ها می پردازد. پژوهشگر از سرمایه اجتماعی بعنوان ثروت نامرئی کشورها در اهداف تحقیق یاد می کند و  خاطر نشان می کند در نبود سرمایه اجتماعی دیگر سرمایه ها اثر بخشی خود را از دست می دهند و در پایان به تعریف مفاهیم اصلی تحقیق از نگاه صاحبنظران پرداخته می شود.

2-1 بیان مسئله :

هرچند ردپای مفهوم سرمایه اجتماعی[1] را می توان در آثار بسیاری از جامعه شناسان کلاسیک در مفاهیمی همچون اعتماد، همبستگی، انسجام اجتماعی، هنجارها و ارزش ها دنبال کرد. با این حال مفهوم سرمایه اجتماعی پیشینه ای نسبتا جدید در علوم اجتماعی دارد و از دهه 80 به این طرف به صورت موضوعی در بین حوزه های گوناگون علمی وارد شده است، که عمده ترین آنها مطالعات توسعه ای، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است.

این سرمایه( سرمایه اجتماعی) نا ملموس بسیاری از امور زندگی روزانه مردم مانند حق کسب و کار، معاشرت،هم فکری و همدردی و داد وستد اجتماعی میان افراد و خانواده ها که واحدهای اجتماعی را می سازند در بر می گیرد.

به دلیل جایگاه کلیدی سرمایه اجتماعی در توسعه جوامع، بانک جهانی  بخش مجزایی را به بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و توسعه کشور ها اختصاص داده است و در بحث های نظری، سنجشی و تاثیر گذار سرمایه اجتماعی طرح ها و مطالعات فراوانی انجام داده است، از جمله مطالعات مدنظر آنها بومی سازی و عملیاتی کردن مفاهیمی همچون سرمایه اجتماعی است که منجر به افزایش و ارتقا آن کشور در جهت توسعه می گردد.

در ایران نیز بحث سرمایه اجتماعی چند سالی است که مورد توجه قرار گرفته و در ماده 155 برنامه پنج ساله چهارم توسعه و سند چشم انداز بیست ساله به بحث سرمایه اجتماعی توجه ویژه ای شده است به گونه ای که در برنامه پنج ساله چهارم شناخت نظری، شیوه های سنجش و عملیاتی نمودن مفهوم و اندازه گیری سرمایه اجتماعی در قالب و شکل ملی در سطح کشور، پیش بینی شده است.

سرمایه جتماعی دو وجه دارد:

• سرمایه اجتماعی درون گروهی [2]

• سرمایه اجتماعی برون گروهی[3]

پاتنام[4] سرمایه اجتماعی برون گروهی را بعنوان پل ارتباطی گروه های اجتماعی گوناگون تعریف می کند او معتقد است معاشرت و شرکت در فعالیتهای گروهی است که سرمایه اجتماعی برون گروهی را تعریف می کند درحالی که سرمایه اجتماعی درون گروهی تنها گروه همجنس را پیوند می زند (پاتنام،22:2000).

اما بسیاری از اندیشمندان حوزه علوم اجتماعی وجه تمایز بین سرمایه اجتماعی درون و برون گروهی را بسیار گسترده تر از آنچه که پاتنام مشخص کرده می دانند، برخی معتقدند سرمایه اجتماعی درون گروهی به تامل افراد یک جامعه نسبت به یکدیگر اشاره دارد و سرمایه اجتماعی برون گروهی عبارت است از میزان اعتماد مردم به دولت هایشان. لیکن  محقق در این پژوهش سرمایه اجتماعی درون گروهی را میزان اعتماد افراد طرفدار یک نامزد انتخاباتی به یکدیگر و سرمایه اجتماعی برون گروهی را میزان اعتماد طرفداران نامزدها به یکدیگر در نظر می گیرد و فرض بر این است که حوادث بعد از انتخابات منجر به افزایش سرمایه اجتماعی درون گروهی و کاهش سرمایه اجتماعی برون گروهی در فضای مجازی که به تبع بازتابی از واقعیت حاکم بر جامعه است، شده است در حالیکه شرط لازم برای دستیابی به جامعه پایدار و توسعه یافته  برخورداری از هر دو وجه سرمایه اجتماعی در سطح قابل ملاحظه است.

ازآنجا که حوزه مورد پژوهش در این مطالعه، فضای مجازی[5] است لازم به ذکر است که اجتماعات مجازی ترکیبی است از فضای فیزیکی(کامپیوتر) و مجازی(اینترنت) که در ذیل فناوری اطلاعات و ارتباطات تعریف می شود. اینترنت که به مجموعه بی شماری از شبکه ها اطلاق می شود و وب[6] عبارت است از، مجموعه از صفحات گرافیکی در اینترنت.

اینترنت بصورت خود جوش پدیدار شد. اینترنت محصول دنیای یکپارچه و تقسیم شده ای است. اما اولین خاستگاه آن دقیقا در دوره جنگ سرد یعنی قبل از 1989 بود. اولین شبکه ها در پنتاگون یعنی ستاد فرماندهی ار تش آمریکا بوجود آمد. (گیدنز[7]،679:2003)

اینترنت، به واسطه ایجاد و مهیا کردن مکان ملاقاتی برای افراد با سلیقه‌های مشترک و غلبه بر محدودیت‌های زمانی و مکانی، به اصلاح جامعه می‌پردازد. اینترنت به عنوان یکی از عوامل مهم ارتباطی ای مطرح است، که شبکه های ارتباطات را به شدت گسترده کرده و باعث رفع محدودیت های ارتباطی شده است . بر اساس این دیدگاه سرمایه اجتماعی از طریق شبکه روابط اینترنتی به شدت گسترده می شود.

در واقع اینترنت از طریق کانال هایی مبادله، توانای های افراد را برای ارتباط با همدیگر، صرفنظر از موقعیت های خاص آنها فراهم کرده است. انعطاف و میزان دسترسی به اینترنت، انواع جدیدی از میدان های تعامل را بین افراد ناشناخته به وجود آورده است. بنابراین اولین و پایه ای ترین عامل شکل گیری سرمایه اجتماعی که همان گسترش ارتباطات است،به وسیله اینترنت به دست می آید و اجتماعات مجازی مبتنی بر آن شکل می گیرد.

کنش متقابل الکترونیکی غالبا آزادی بخش و توان بخش معرفی می شود، چون مردم می توانند هویت های اینترنتی دلخواه خود را برای خویش خلق کنند و آزاد تر از جاهای دیگر سخن بگویند(گیدنز،147:2003).

جوامع مجازی از ابعاد اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بسیار آزادانه تر از جوامع واقعی هستند، به  این خاطر که  کاربران می توانند با انتخاب هویت های غیر واقعی برای خود، نظراتشان را صریح اعلام کنند. از دیگر ویژگی های فضای مجازی می توان به نبود محدودیت زمانی ومکانی و داشتن تاملات فرا مرزی اشاره کرد. در شبکه های مجازی اعتماد طرفین با هزینه کمتری نسبت به جوامع واقعی جلب می شود. (بلیمز[8]،3:2002).

فضای مجازی همانند سایر پدیده های بشری در کنار فرصت هایی که می تواند ایجاد کند، قاعدتا تهدیدهایی را همراه دارد اما اعتقاد اکثر کارشناسان براین است که اگر شما ظرفیت ها و ویژگی های یک پدیده را به درستی درک کنید، اگر تهدید هم باشد با شناخت و فعالیت منطقی  به فرصت تبدیل           می شود. اینترنت و یا به عبارت بهتر اجتماعات مجازی به نسبت جوامع فیزیکی فرصت های را برای تبادل اطلاعات، تولید و ذخیره سرمایه اجتماعی فراهم می کند و همزمان تاملات چهره به چهره را از کاربران خود سلب می کند. جامعه ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست، در سالهای اخیر کاربران ایرانی جوامع مجازی(شبکه ها،چت،ایمیل و نظایر آن را ) را به نسبت جوامع واقعی بستر مناسبی برای ابراز صریح عقائدشان یافته اند.

از آنجائیکه نظریۀ سرمایۀ اجتماعی تحلیل خود را بر ویژگی های کلان اجتماعی متکی کرده و به این امر اشاره دارد که این ویژگی ها، انگیزشی در افراد ایجاد می کند که عامل مشارکت و توسعه جامعه می شود. بنابراین عدم وجود سرمایۀ اجتماعی(اعتماد و شبکۀ پیوندها) در افراد سبب عدم مشارکت آنها در     فعالیت های اجتماعی می شود(موسوی، 1385: 78).

صاحبنظران بر این باورند که یکی از معیارهای سنجش، افزایش و یا کاهش سرمایه اجتماعی انتخابات است. اساسا مفهوم سرمایه اجتماعی با انتخابات و فعالیتهای که نیازمند مشارکت عمومی شهروندان یک جامعه است، رابطه مستقیم دارد. به عبارتی دیگر لازمه بوجود آمدن سرمایه اجتماعی، مشارکت عمومی شهروندان یک جامعه در موضوعاتی همچون انتخابات است.

دهمین انتخابات ریاست جمهوری که در سال 1388 بر گزار شد یکی از عرصه های جدی، برای بررسی رشد وافول سرمایه اجتماعی در ایران است. حضور 80 درصدی مردم در انتخابات نشانه تمایل جدی مردم برای مشارکت در تعیین سرنوشت خود بود. با این حال حوادث بعد از انتخابات تاثیر جدی بر اعتماد به عنوان مولفه کلیدی سرمایه اجتماعی در ایران داشت.  بعد از حوادث انتخابات ریاست جمهوری در سال 1388، افراد جامعه فضای مجازی را بستر مناسبی برای ابراز واقعی نظرات خود یافته اند، که این نظرات بازتابی از جو حاکم موجود در فضای کشور بود که نشانگر کاهش شاخص های همچون اعتماد عمومی و مشارکت عمومی از کلید ترین مولفه های سرمایه اجتماعی در فضای کشور بود. با در نظر گرفتن این مساله  محقق بر آن شد که به واکاوی علت کاهش سرمایه اجتماعی در فضای مجازی ایران بپردازد و در پایان با ارائه پیشنهادات امیدوار به شکل گرفتن مجدد سرمایه اجتماعی در بین مردم  وبهبود یافتن رابطه مردم با یکدیگر باشد.

با توجه به اینکه فضای مجازی از ابعاد مختلفی چون ایمیل[9]، چت[10]، شبکه های اجتماعی[11] و نظایر آن تشکیل شده است و هر یک از این ابعاد قابلیت طرح و بررسی بعنوان موضوع تحقیق مستقلی را دارا هستند. لذا پرداختن به همه ابعاد فضای مجازی در یک تحقیق، اعتبارعلمی تحقیق را زیر سوال خواهد برد. از این رو با توجه به موضوع تحقیق محقق بر آن شد به مطالعه موردی  فیس بوک به عنوان یکی از شبکه های اجتماعی مجازی و بعدی از ابعاد تشکیل دهنده فضای مجازی بپردازد. لازم به ذکر است شبکه فیس بوک  در مقایسه با دیگر شبکه های اجتماعی مجازی با اقبال بیشتری از سوی کاربران ایرانی مواجهه است.

ساختار شبکه اجتماعی فیس بوک از قابلیتی برخوردار است که شاید بتوان ادعا کرد، تمامی امکانات ارتباطی(از قبیل چت، ایمیل و غیره) فضای مجازی و شبکه های اجتماعی اینترنتی دیگری نظیر تویتر و مای اسپیس را در دل خود جای داده است.فیس بوک به نسبت دیگر شبکه های اجتماعی مجازی کاربران بیشتری را به خود اختصاص داده است. لذا نتایج حاصل از مطالعه موردی شبکه فیس بوک که موضوع این تحقیق می باشد قابلیت تعمیم به دیگر شبکه های اجتماعی مجازی را داراست.

محقق در این پژوهش بر این باورست که انتخابات باعث افزایش سرمایه اجتماعی درون گروهی(افزایش اعتماد افراد طرفدار یک نامزد خاص به یکدیگر) و کاهش سرمایه اجتماعی برون گروهی(کاهش اعتماد افراد طرفداران دو نامزد انتخابات به یکدیگر)،به عبارتی دیگر این پژوهش بدنبال بررسی تاثیر انتخابات بر اعتماد و دیگر  مولفه های سرمایه اجتماعی در فضای مجازی است. هر چند انتخابات باعث افزایش سرمایه اجتماعی درون گروهی و کاهش سرمایه اجتماعی برون گروهی می شود ولیکن صاحبنظران معتقدند توسعه یک جامعه نیازمند افزایش هر دو گونه سرمایه اجتماعی است.

از این رو با توجه به اهمیت اعتماد، مبادله و شبکه های اجتماعی بعنوان کلیدی ترین مولفه های سرمایه اجتماعی و مطالعه موردی شبکه اجتماعی فیس بوک بعنوان نمونه جامع از فضای مجازی، محقق به دنبال سنجش سرمایه اجتماعی درون و برون گروهی کاربران فیس بوک در سال1388 با تاکید بر دهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران است.

[1]Social capital

[2]Bonding social capital

[3] Bridging social capital

[4]Putnam

[5]Cyber space

[6] Web

[7]Giddens

[8]Blames

[9] Email

[10] Chat

[11] Webscia

زلزله لرزش وجنبش زمین است که به علت آزادشدن انرژی ناشی از گسیختگی سریع در گسلهای پوسته زمین در مدت کمی رخ می دهد. زلزله شاخص ترین بلای طبیعی باخسارت وهزینه های بسیارجانی و مالی است که فکر آن هم کافی تا انسان رادچارنگرانی واضطراب کند، بخصوص اگردرمنطقه زلزله خیز هم باشد. زلزله می تواند منجربه تخریب ودرهم شکستن ساختمانها و پلها و نشت گاز شهری و اختلال درشبکه برق وتلفن گردد. به همین دلیل درزلزله علاوه برعوارض مستقیم ناشی ازتخریب باید منتظرعواقبی چون آتش سوزی وخفگی ناشی از گاز و انفجار باشیم.
خسارات اقتصادی اشکارترین عواقب ناشی از زلزله است که خود به دودسته خسارات مستقیم و غیرمستقیم طبقه بندی می شود. خسارتهای از قبیل خرابی ساختمانها، راه ها وخطوط انتقال تاسیسات خسارات مستقیم هستند. وخسارات غیر مستقیم به خسارتهای گفته میشودکه به راحتی قابل  اندازه گیری نیست مانند افت رونق اقتصادی در منطقه، و یا خسارات وارد به آثار وسازه های باستانی که حقیقتاً نمی توان مقدار آن را اندازه گیری کرد. البته زلزله تنها آزادشدن انرژی زمین است و به خودی خود فاجعه نیست ولی با توجه به رشد بی رویه شهرها وجمعیت مناطق، زلزله درمناطق پرجمعیت به یک فاجعه واقعی تبدیل می شودومسئله تراکم جمعیت درخسارات زمین لرزه بصورت مستقیم دخالت دارد. بطور متوسط درسراسرجهان سالانه دست کم یک زلزله بیش از 8 ریشتر رخ می دهد. به عنوان مثال

 درسال 2008 هیچ زلزله بالای 8 ریشتررخ نداد. ولی در سال 2007 میلادی 4 زلزله 8 ریشتری رخ داد. متاسفانه ویران کننده ترین زلزله ها معمولا در مناطق پرجمعیت رخ داده که هزینه های فاجعه را بالا برده است. بزرگترین زلزله های جهان در چند سال اخیر رخ داده است از سال 1900 تا 1990 بیش از 1100 زلزله کشنده در جهان رخ داده است که فجایع انسانی را بوجود آورده است . ایران از جمله کشورهای زلزله خیزاست که به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی ، اقلیمی و مکانی خوددرمعرض زمین لرزه های متعدد وشدید قراردارد ودرطول دوران های مختلف تاریخی زلزله های مهیب باخسارت بالارا شاهد بوده است. زمین لرزه رودبار و منجیل و زمین لرزه بم ازمخرب ترین زمین لرزه های ایران در چند دهه اخیراست. اولین زلزله ثبت شده در تاریخ برای تهران مربوط به 400 سال پیش از میلاد است که باقدرت 6.7 ریشترمنطقه ری وایوانکی را لرزانده است. لذا مطالعات، کارشناسی وتمهیدات  و  آموزش های لازم دراین امر بیش از بیش ضروری می نماید. آیین نامه های ساختمانی در جهت بهبود مقاومت لرزه ای سازه ها همگام با پیشرفت دانش بشری درحال تکمیل است ، که این امردرآیین نامه ها ومقررات ملی ساختمانی ایران نیزدیده می شود. البته مکانیزم خرابی ونحوه شکست برخی ازسازه هایی که ضوابط آیین نامه ای در مورد آن اجرا شده است، نیز تجربه های ارزشمندی برای مهندسین وطراحان به همراه آورده ومنجربه تغییر وتحولاتی عمیق در آیین نامه های طراحی شده است. ازطرف دیگر باتوجه به این واقعیت که تعداد کثیری ازساختمانهای موجود نیز در هنگام ساخت ضوابط آیین نامه های جاری درهمان زمان رارعایت نکرده اند، موضوع آسیب پذیری لرزه ای ساختمانهای موجود می تواند از اهمیت بالایی برخوردار باشد. نتیجه این بررسی کمک بسیاربزرگی درزمان پس از زمین لرزه خواهد بود. پیش بینی های شدت آسیب در مناطق مختلف واولویتهای امداد باعث تسریع درامرکمک رسانی خواهد شد. در ایران علی الخصوص درشهرهای کوچک باتوجه به قدمت ساخت سازه های بنایی یا آجری که باسیستم دیوار باربر ساخته می شود زیاد به چشم می خورد و باتوجه به اینکه عمده فروریزش ها درساختمانهای سازه بنایی اتفاق می افتد، لذا اهمیت ارزیابی خطرپذیری سازه ها مشخص می شود. البته باتوجه به ساخت وسازهای جدید سازه های بنایی کم کم جای خودرابه سازه های بتنی وفولادی می دهند. این سازه ها با توجه به رعایت بیشترضوابط آیین نامه احتمال فروریزش کمتری نسبت به سازه های بنایی دارند. البته باید توجه داشت که در صورت فروریزش این سازه ها تلفات به مراتب بیشترخواهد بود. پس ارزیابی خطرپذیری لرزه ای برای کلیه سازه های موجودکمک بسیار بزرگی خواهد بود. تخمین آسیب های آینده برای کسانی که با مدیریت شهری در مناطق زلزله خیز سروکاردارند ازاهمیت ویژه ای برخوردار است.