وبلاگ

فناوری های مخابراتی با سرعت زیادی رشد می کنند که در این میان سیستم های بی سیم نظیر مخابرات سیار سلولی، مخابرات ماهواره ای و شبکه های بی سیم محلی نسبت به سیستم های دارای جایگاه ویژه و رشد فزاینده تری می باشند و روز به روز مورد توجه و تحقیق بیشتر و کاربرد فراوانتری هستند.
از جمله سیستم های بی سیم می توان به WLL، مورد بحث در این تحقیق، اشاره کرد که با توجه به زمان کوتاه بهره وری از این فناوری و نیز قابلیت هایی که دارد توانسته در دنیای مخابراتی امروزه جایگزین مناسبی برای سیستم های با سیم باشد. چون از این فناوری برای مناطق صعب العبور (از نظر کابل کشی) و مناطقی که پراکندگی بالای جمعیتی و تراکم کم جمعیتی دارند (نظیر مناطق روستایی) با تحمل کمترین هزینه استفاده می شود و با در نظر گرفتن اینکه جمعیت روستایی بخش عمده ای از جمعیت نیازمند سرویس های مخابراتی را تشکیل می دهند، این فناوری رقیب اصلی برای سیستم های کابلی بخصوص در مناطق روستایی شده و به زودی جایگاه مناسبتری را نسبت به سیستم های سیمی متعارف و در کنار سایر سیستم های بی سیم شود.

این پایان نامه شامل شش فصل است که پوشش دهنده نکات اساسی در انتخاب، طراحی و بهینه سازی سیستم های مبتنی بر WLL می باشد. در فصل اول ی بر زمینه های ظهور سیستم WLL، انتظارات قابل حصول از آن، مشکلات موجود در طراحی سیستم مذکور، معماری سیستم، فناوری های سیستم، مزایا و معایب این گونه سیستم ها، مقایسه پارامترهای کلیدی آن با سیستم سیمی صورت گرفته و 

استانداردهای مورد استفاده، اپراتورهای فعال در زمینه WLL، پیش بینی رشد WLL در جهان، وضعیت WLL در ایران و فناوری های نوین WLL از جمله VSAT-WLL و OWLL مورد بررسی قرار گرفته است. کلیات طراحی سیستم های مبتنی بر WLL از سه دیدگاه اصلی ترافیک، انتشار و تعیین محل سایت در فصل دوم بررسی شده است. از دیدگاه ترافیکی به مواردی نظیر اندازه گیری و آنالیز ترافیک، آمارگیری و توزیع مشترکین، محاسبه تعداد کانال های ترافیکی، SDCCH و CCCH، طراحی فرکانس، محاسبات تداخل، پترن های فرکانسی در GSM اشاره شده است. از نظر انتشاری مواردی نظیر دلایل نیاز به مدلهای انتشار، انواع مدل های انتشار، نواحی فرنل، مدل های دیفراکشن، تطبیق مدل انتشار و نهایتا مکان یابی سایت بررسی گردیده و فلوچارت آخر فصل نیز نمای کلی را عرضه می دارد. در فصل سوم اصول طراحی شبکه های کابلی اعم از روش تعیین محل مرکز ثقل، محاسبات اقتصادی، پست گذاری، محل نصب پست، اصول مرزبندی کافویی، تقسیم بندی نقشه شهری پست گذاری شده به مناطق کافویی در مراکز تازه تاسیس، روش طراحی کابل آبونه، شرایط لازم طرحی ایده آل برای کابل آبونه، اصول طراحی کابل مرکزی، کانال و حوضچه تجزیه و تحلیل شده و فلوچارت مربوطه نیز در انتهای فصل آمده است. فصل چهارم اختصاص به مقایسه دو طرح با سیم و بی سیم از سه دیدگاه اقتصادی، فنی و زمانی دارد. برای مقایسه اقتصادی دو سیستم بی سیم و با سیم بدین صورت عمل شده که در منطقه ای که طرح سیمی اجرا شده، برآورد اقتصادی طرح به عمل آمده، سپس برای همین منطقه طرح WLL ارائه گردیده و در نهایت هزینه ارائه سرویس تلفنی با بهره گیری از هر دو روش مقایسه شده است. سپس در منطقه ای دیگر که طرح بی سیم اجرا شده مقدار هزینه را برای هر مشترک به دست آورده و بعد از آن طرح کابلی آن منطقه ارائه شده و هزینه به ازاء هر مشترک محاسبه گردیده و نهایتا مقایسه اقتصادی صورت گرفته است. سپس با ارائه دو جدول، هزینه تمام شده برای آن بخش خاص نسبت به کل هزینه سیستم های با سیم و بی سیم برآورده گردیده، مقایسه اقتصادی دو سیستم مذکور از جنبه های دیگری بررسی شده، و دو سیستم از دو جنبه فنی و زمانی مقایسه شده و در نهایت به بیان نتایج پرداخته شده است. در فصل پنجم شبیه سازی انتشار امواج در محیط های روستایی و حومه شهری و عوامل موثر بر پوشش آنتن های مرسوم WLL (ETEL37 و AND16JM) اعم از تغییرات ارتفاع، توان خروجی و تیلت آنتن مورد بررسی قرار گرفته و نتایج استخراج شده از برنامه نرم افزاری آمده است. در فصل ششم با عنوان نتیجه گیری و پیشنهادها، نتایج حاصل از پروژه آمده است. نهایتا با ارائه پیشنهادها، راهکارهایی جهت بهبود طراحی شبکه های مبتنی بر WLL ارائه شده است.

ربات ها یکی از بهترین گزینه ها، برای اتوماسیون صنعتی می باشند. در محیط هایی که ایمنی کمی وجود دارد، ربات ها می توانند جایگزین مناسبی برای عوامل انسانی باشند. قدرت تکرارپذیری، برنامه ریزی و دقت بالای عملکرد جزو خصوصیات اصلی ربات ها می باشند. یکی از انواع ربات ها از نظر شکل ظاهری “دست ماهر ربات” (robot manipulator) می باشد که در صنایع مختلف، کاربرد فراوانی پیدا کرده است. عمدتا ربات های صنعتی (industrial robots) به دست ماهر ربات اطلاق می شود که وظایف مختلفی از قبیل برداشتن و گذاشتن قطعات، جوشکاری، رنگرزی، مونتاژ، نصب قسمت های مختلف یک دستگاه و… بر عهده آن می باشد. دست ماهر ربات می تواند ساختار سری یا موازی داشته باشد. در اغلب موارد منظور از دست ماهر ربات همان ساختار سری می باشد. دست ربات با ساختار سری، شامل تعدادی مفاصل و رابط های پشت سرهم می باشد و چنانچه انتهای دست ربات با ابتدای آن از طریق محیط یا یک جسم خارجی در ارتباط باشد، دست ربات جزو ساختارهای موازی قرار می گیرد، ربات های شانه هیدرولیکی hydroulic shoulder robots نمونه های بارزی از ساختارهای موازی می باشند. دست ماهر ربات می تواند متحرک یا ثابت باشد. چنانچه نقطه ابتدایی دست ربات (پایه ربات) حرکت کند به دست متحرک (mobile robot manipulator) موسوم می باشد. طراحی، مسیریابی و کنترل دست های متحرک از پیچیدگی بیشتری نسبت به دست های ثابت برخوردار است. برای اینکه ربات ها بتوانند وظایف خواسته شده از آنها را به خوبی انجام دهند، علاوه بر طراحی و مسیریابی (trajectory planning) مناسب، باید کنترل کننده مناسب نیز برای آنها در نظر گرفته شود. همزمان با راه یافتن ربات ها به صنایع مختلف، کار بر روی کنترل آنها نیز آغاز شده و تاکنون ادامه دارد. کنترل کننده های دست ربات به سه دسته کلی تقسیم می شوند: – کنترل کننده موقعیت (سرعت) – کنترل کننده نیرو – کنترل کننده نیرو و موقعیت به طور همزمان در عملیاتی که دست ربات با محیط خارجی در تماس است، طبیعتا علاوه بر کنترل موقعیت ربات، نیروی اعمال شده توسط آن نیز باید کنترل شود. چنانچه یکی از دو عامل مهم یعنی نیروی اعمال شده توسط دست ربات به محیط خارجی و جابه جایی دست ربات بر یکدیگر ارجح باشند طبیعتا یکی از کنترل کننده موقعیت یا نیرو، کافی خواهد بود، در غیر این صورت باید از کنترل کننده موقعیت و نیرو به طور همزمان استفاده کرد. با توجه به دینامیک کاملا غیرخطی و کوپله ربات ها، استفاده از روش های کنترل غیرخطی (بجز در موارد خاص که بتوان تقریب خطی مناسبی از دینامیک ربات به دست آورد یا از روش های کنترل خطی مقاوم و تطبیقی استفاده نمود) در مورد آنها ضروری است. اگرچه روش های دقیقی برای مدلسازی دست ربات ماهر براساس قوانین توسعه یافته در علم دینامیک وجود دارد اما حضور اغتشاش ها، تغییرات بار، دینامیک های مدل نشده، اصطکاک و تغییرات پارامترهای مربوط به اینرسی، جرم و… تنها به دست آوردن یک مدل نامی را امکان پذیر می سازد. بنابراین استفاده از روش های کنترل مقاوم و تطبیقی و هوشمند در مورد ربات ها ضروری است. در اکثر عملیات صنعتی، گشتاورهای بزرگی توسط ربات ها اعمال می شود. موتورهای الکتریکی یکی از متداول ترین محرک های روبات ها می باشند. گشتاور کم و دور زیاد جزو خصوصیت اصلی، اکر موتورهای الکتریکی است بنابراین برای اینکه نیروی کافی برای ربات ها مهیا باشد، باید از جعبه دنده استفاده شود. استفاده از جعبه دنده نه تنها باعث تطبیق دور و گشتاور موتورها به دور و گشتاور مورد نیاز ربات ها است بلکه در صورت بزرگ بودن ضریب جعبه دنده باعث غلبه عوامل خطی بر غیرخطی در دینامیک ربات ها، می شود. عیب استفاده از جعبه دنده، وجود لقی در آنها است که باعث کاهش پهنای باند نیروی اعمال شده توسط ربات ها می شود. برای غلبه بر مشکل فوق از جعبه دنده جدیدی به نام هارمونیک درایو (Harmonic drive) استفاده می کنند. خصوصیت اصلی هارمونیک درایوها، انعطاف پذیری آنها می باشد. همانطوری که قبلا بیان شد، در اکثر عملیات صنعتی باید گشتاورهای بزرگی توسط ربات ها، اعمال شود در نتیجه لازم است که دست ربات ها از مواد صلب و به اندازه کافی محکم ساخته شوند اما از طرفی وجود هارمونیک درایوها، تسمه ها، محورهای بلند و… که براساس نوع عملیات انجام شده توسط ربات ها در ساختار آنها استفاده می شود، باعث ایجاد خاصیت انعطاف پذیر در آنها می شود. یکی از موارد مهم در طراحی ربات ها ایمنی آنها می باشد. برای هرچه ایمن تر شدن ربات ها، علاوه بر اعمال روش های کنترل نیرو (اعمال نیروی انعطاف پذیر و سازگار در صورت برخورد آنها با انسان و…)، باید کمی انعطاف پذیری نیز در ساختار آنها ایجاد کرد. برای انجام بعضی از عملیات خاص نیز، انعطاف پذیری نقش موثری را می تواند داشته باشد. اهمیت در نظر گرفتن انعطاف پذیری در مدلسازی و کنترل دست ربات ها به طور تجربی در [32] نشان داده شده است. اگرچه وجود انعطاف پذیری در ساختار ربات ها، مزیت هایی را به همراه خواهد داشت، اما در عین حال باعث ایجاد ارتعاش نامطلوب در ساختار آنها شده، و روش های کنترلی که بر مبنای ساختار ربات صلب می باشند دیگری کارایی نداشته و حتی ممکن است منحر به ناپایداری شوند. کار بر روی ربات های انعطاف پذیر از اوایل دهه 80 شروع شد. انعطاف پذیری را می توان در مفاصل ربات یا در خود دست ربات (رابط ها) یا در هردو در نظر گرفت. در به طور تجربی و عملی نشان داده شده است که منشاء اکثر انعطاف پذیری در ساختار ربات ها، در مفاصل آنها است. تاکنون روش های کنترلی زیادی برای ربات ها با مفاصل انعطاف پذیر (FJR) و ربات ها با رابط ها انعطاف پذیر Flexible link robot (FLR و روش های کمتری نیز برای ربات ها با مفاصل و رابط های انعطاف پذیر (FL&JR) به کار گرفته شده است. وجود انعطاف پذیری یکی از نامعینی های مهم در FJR می باشد. روش های مدلسازی مختلفی که به کار گرفته شده اند، تنها یک مدل نامی و تقریبی را معرفی می کنند بنابراین استفاده از روش های کنترل تطبیقی مقاوم و هوشمند در مورد FJR حتی ضروری تر از دست ربات صلب می باشد. یکی از روش های اولیه برای کنترل FJR، استفاده از کنترل ترکیبی براساس ایده پریشیدگی منفرد (Singular perturbution) و در حالت کلی تر رویه ناوردا (یکپارچه) (Integral manifold) می باشد. به واسطه این روش می توان، استراتژی های کنترلی که بر مبنای مدل صلب دست ربات است با اصلاحات لازم به FJR اعمال کرد. هدف در این سمینار، پیدا کردن یک روش مناسب برای کنترل موقعیت FJR (با ساختار سری و پایه ثابت) بوده که بتواند بر نامعین های موجود در آن، خصوصا نامعینی ناشی از انعطاف پذیری، غلبه کند و در عین حال علمکرد ساده و مطلوبی داشته باشد. در فصل اول ابتدا کلیات این پژوهش که شامل هدف، پیشینه و روش کار می باشد، بیان شده سپس در فصل دوم انواع روش های مدلسازی FJR بررسی شده و نامعینی ناشی از انعطاف پذیری مفاصل، مورد دقت بیشتری قرار می گیرد سپس مختصری بر روش های کنترل FJR خواهد شد. نهایتا در فصل آخر، تکنیک های کنترل تطبیقی بر پایه خطی سازی فیدبک و تقریبگر به طور اجمال بررسی می شوند. این تکنیک ها شامل انواع روش های اصلاح قاعده تطبیق، روش های جبران خطای تقریبگرها و روش های فیدبک خروجی OFB می باشد هدف از بررسی این تکنیک ها پیدا کردن یک روش مناسب برای کنترل تطبیقی FJR بر پایه خطی سازی فیدبک می باشد.

:
شبكه های عصبی با توجه به توان بالا درپردازش موازی،قابلیت یادگیری، تعمیم، طبقه بندی، قدرت تقریب، به خاطر سپردن و به خاطر آوردن الگوها، خیزش وسیعی در زمینه های مختلف هوش مصنوعی ایجاد كرده اند. از این رو به دلیل عملكرد خوب شبكه های عصبی مصنوعی برای شناسایی الگو، در این پایان نامه از شبكه های عصبی چند لایه جهت پیاده سازی سخت افزاری سیستم استفاده شده است. با توجه به طراحی سیستم های هوشمند و كوچكی كه در لوازم روزمره امروزی كاربرد دارند، و از طرفی امكان ارتباط آنها به كا مپیوتر وجود ندارد نیاز به پیاده سازی سخت افزاری شبكه  های عصبی در حجم كوچك احساس می شود و با توجه به این كه آی سی های FPGA بسیار انعطاف پذیر می باشند و به صورت نرم افزاری تمام طرح های سخت افزاری را می توان پیاده نمود لذا گزینه مناسبی جهت پیاده سازی سخت افزاری شبكه های عصبی می باشد.
در این پروژه یک روش برای پیاده سازی شبكه عصبی بر روی FPGA ارائه شده است. برای پیاده سازی شبكه عصبی از داده های آماری اداره دامپزشكی منطقه مغان استان اردبیل استفاده شده است.
هدف از جمع آوری این داده های آماری تشخیص و شناسایی یک الگو جهت پیاده سازی در یک شبكه عصبی از نوع چند لایه MLP است.
برای آموزش شبكه عصبی از روش پس انتشار خطا با 300 بار آموزش برای رسیدن به حداقل خطای مورد نظر استفاده شده است.
ضرایب وزن و بایاس های به دست آمده از آموزش شبكه عصبی در مرحله بعد برای پیاده سازی آن روی FPGA استفاده می شود.

تعداد داده های آماری در این پروژه 38 داده می باشد كه هر یک دارای سه ورودی و یک خروجی است و به عنوان داده ورودی و خروجی برای آموزش شبكه مورد نظر استفاده شده است. از این 38 داده 34 داده برای آموزش شبكه و 4 داده به عنوان داده تست انتخاب شدند. بعد از تعیین ضرایب وزنی و بایاس جهت پیاده سازی آن بر روی FPGA سری XC4000 از نرم افزار Foundation4,1 برای طراحی مدارات مربوطه استفاده شده است. FPGA, IC سری XC4000 دارای حجم گیت های منطقی زیاد و انعطاف پذیری خیلی بالا برای پیاده سازی سخت 

افزاری شبكه های عصبی است. به دلیل استفاده از داده های ثابت در پیاده سازی شبكه بر روی FPGA، شبكه، دوباره قابل آموزش نیست.

با توجه به مراحل مختلف به كار گرفته شده در این پروژه جمع بندی و شكل دهی پایان نامه در 4
فصل مورد مطالعه قرار گرفته است.
در فصل اول سیستم های عصبی، انواع شبكه های عصبی، مدل سازی و انواع روش های آموزش شبكه عصبی مورد بررسی قرار گرفته است.
در فصل دوم روش جمع آوری داده های دامپزشكی بر اساس در صد وجود انگل در گله های دامی و روش از بین بردن این انگلها بر اساس تزریق داروئی BZD در پیش بینی میزان موفقیت این دارو و در كاهش انگلهای دامی به عنوان داده برای شبكه عصبی انتخاب و توضیح داده شده است.
در فصل سوم روش پیاده سازی سخت افزاری شبكه عصبی بر روی FPGA سری XC4000 با نرم افزار Foundation4,1 همراه با مدارهای طراحی شده توضیح داده شده است. ودر نهایت در فصل چهارم نتیجه گیری كار های انجام شده و پیشنهادات لازم برای افزایش كارائی پژوهش مورد نظر، ارائه شده است.

پهپاد (U.A.V) نوعی هواپیما اعم از بال ثابت یا بال چرخان می باشد که بدون سرنشین بوده و می توان آن را از دور توسط اپراتور و یا درون خود آن، به صورت از پیش برنامه ریزی شده کنترل و هدایت کرد. کاربردهای گوناگونی برای پهپاد وجود دارد که اهم آنها عبارتند از: – اجرای ماموریت های گشت و شناسائی مواضع دشمن. – هدف مصنوعی برای آزمایش سیستم های پدافند هوائی. – ایفای نقش موشک های هدایت شونده. – حمل کننده سیستم های مولد اغتشاشات رادیویی. – تقویت کننده مخابراتی متحرک. آزمایشگاه پرنده برای تست انواع زیر سیستم های مورد استفاده در هواپیما. از مزایای عمده پهپاد در اجرای چنین ماموریت هائی می توان موارد زیر را نام برد: – عدم حضور خلبان در صحنه عملیات. – پایین بودن هزینه ساخت. – اختفا از دید رادار دشمن (به علت ابعاد کوچک و استفاده از بدنه با مواد مرکب). پهپاد مورد نظر در این پروژه، نوعی پهپاد با بال ثابت است. پهپاد معمولا به دو روش کنترل می شود. در روش اول، فرامین لازم توسط اپراتور زمینی و از طریق یک خط رادیویی به پهپاد ارسال می گردد و اپراتور، کنترل مستقیم پرنده را در دست دارد. در روش دوم سیستم هدایت و ناوبری درون محموله هوایی، فرامین لازم را جهت تعیین مسیر پرواز صادر می نماید. سیستم کنترل خودکار پرواز (AFCS) که خود نیز بخشی دیگر از محموله هوائی می باشد با واسطه شدن بین فرامین صادر شده از طرف اپراتور و یا از طرف سیستم هدایت و ناوبری از یک سو و محرک های سطوح کنترل از سوی دیگر، پاسخ های مناسب و مورد نظر را در متغیرهای حرکت هواپیما ایجاد می نماید. در محموله هوائی پهپاد سخت افزار AFCS به صورت دیجیتالی و توسط یک پردازنده اجرا می شود. در کامپیوتر کنترل پرواز اعمالی مانند خواندن سیگنال خروجی سنسورها چه به صورت آنالوگ و چه به صورت دیجیتال، محاسبه الگوریتم کنترل و تولید فرامین مناسب جهت حرکت محرک ها برنامه ریزی می شود. در ضمن عوامل مورد نیاز برای ارسال اطلاعات به ایستگاه زمینی برای رویت خلبان و ذخیره سازی فراهم گردیده است. 2-1) تعریف مسأله از آنجایی که کنترل هر سیستم نیاز به شناخت آن سیستم دارد، لذا در ابتدا مطالعه در زمینه دینامیک پرواز هواپیما جهت شناخت مدل و یا تابع تبدیل سیستم لازم است، به عبارتی ضروری است که مدلی از سیستم در اختیار داشته باشیم. مدلسازی هر سیستمی در کل به دو صورت قابل حصول است. در روش اول، با بهره گرفتن از قوانین حاکم بر فیزیک، سعی بر این است که حتی الامکان روابط اساسی دینامیک سیستم استخراج شده و سپس پارامترهای مجهول چنین روابطی به نحوی محاسبه و اندازه گیری شوند و یا دامنه تغییرات آنها مشخص گردند. در این روش تمام پارامترهای مجهول دارای توصیف و مفهوم فیزیکی خاصی خواهند بود. روش دوم، مدلسازی به صورت تجربی است که باید با اجرای یک سری آزمایش و ثبت داده های ورودی – خروجی، بهترین مدل دینامیکی ممکن به این دسته برازنده شوند. واضح است که پارامترهای چنین مدلی در حالت کلی فاقد هرگونه مفهوم فیزیکی بوده و این مدل تنها تقریبی از رفتار ورودی – خروجی سیستم واقعی است. در صنعت هواپیمایی آنچه که امروزه در مدلسازی حرکت هواپیما به صورت جهانی مورد قبول است مدلسازی به روش اول یعنی استخراج معادلات ساختار حالتی پرنده می باشد. چنین م دلسازی احتیاج به دانش آیرودینامیک و جلوبرنده ها و سازه هواپیما دارد. به طور کلی معادلات دینامیکی هواپیما با فرض اختلالات و آشفتگی های کوچک حول شرایط پرواز تریم (اندازه شتاب های خطی و زاویه ای تعادل صفر باشد) به دو دسته معادلات طولی و معادلات افقی – جهتی که کاملا مستقل و دکوپله از یکدیگر اند تقسیم می شوند و از آنجایی که در این پروژه هدف ثابت نگه داشتن هواپیما در ارتفاع مورد نظر خلبان می باشد لذا توجه خود را معطوف به معادلات طولی هواپیما می کنیم. نشان داده شده است که معادلات حرکت هر هواپیما به صورت یک دستگاه معادلات دیفرانسیل غیرخطی و تغییرپذیر با زمان قابل بیان می باشد [ضمیمه الف]. برای هر هواپیما پوش پرواز به صورت یک ناحیه بسته در صفحه ارتفاع – سرعت هوا تعریف می گردد که هواپیما تنها قادر به پرواز درون این ناحیه بسته می باشد. با فرض آشفتگی های کوچک، خطی سازی معادلات حرکت در یک شرایط پرواز خاص درون پوش پرواز منجر به یک دستگاه معادلات دیفرانسیل خطی تغییرناپذیر با زمان خواهد شد. با توجه به امکان پرواز در شرایط پرواز مختلف، پارامترهای چنین معادلات حرکت خطی شده ای در محدوده معینی در تغییر خواهند بود، لذا با مساله عدم قطعیت پارامتریک یا ساختار یافته ای مواجه هستیم که در ضمن کراندار نیز می باشد و یک طراحی عملی باید پایداری و کارآیی خاص مورد نظر را به ازای این عدم قطعیت کراندار تامین نماید. بدون احتساب فرض آشفتگی های کوچک، معادلات حرکت در شکل غیرخطی و پیچیده خود باقی خواهند ماند. با توجه به ماموریت پهپاد مورد نظر فرض آشفتگی کوچک فرض معقولی برای ساده سازی مساله خواهد بود.

آنتن های شكافی به تدریج بازشونده در سال 1979 برای اولین بار توسط گیبسون (Gibson) معرفی شدند. در آن زمان امكانی برای آنالیز این آنتن ها وجود نداشت و این بدان علت است كه روش های عددی محاسبه گرهای با حافظه و سرعت بالا نیاز دارند. محققان مختلف آزمایشات زیادی را انجام داده اند كه نتایج نشان داده است. آنتن های شكاف دار به تدریج بازشونده دارای پهنای باند وسیع هستند. ساختمان مسطح و كوچك این آنتن ها اجازه می دهد كه به راحتی در ساختن آنتن های مجتمع مورد استفاده قرار گیرند و طراحی آرایه های آنتنی را به صورت ساده میسر می سازند.
این نوع آنتن ها در دهه اخیر توسط روش ممان با تقریب بالا آنالیز شده است. روش ممان با اینكه قادر نبود آنتن را بطور دقیق آنالیز كند، به محاسبات پیچیده نیز نیازمند است اما اینك ما از روش TLM (Transmission Line Matrix استفاده كرده ایم كه محاسبات آن از سادگی قابل توجهی برخوردار است و شبیه سازی بدون تقریب انجام می شود و از معایب این روش می توان به عدم سادگی مدل كردن و نیاز داشتن به پردازش گر با سرعت و حافظه بالا اشاره كرد كه باتوجه به رایانه های موجود این مورد نیز قابل صرفنظر كردن است.
پایه روش TLM تئوری انتشار ه ایگنس و ابزار آن مدارات الكتریكی است كه این ابزار برای مهندسین رشته برق شناخته شده است.
روش TLM كه بطور مفصل تشریح خواهد شد می تواند برای مدل كردن اكثر مسائل الكترومغناطیس بكار رود.
این جزوه شامل پنج فصل به شرح زیر و یک خلاصه به زبان انگلیسی است.

فصل اول: در این فصل اهداف و پیشینة تحقیق، تئوری انتشار هایگنس و شباهت مدارات الكتریكی به پدیده های فیزیكی عنوان شده 

است.

فصل دوم: خطوط انتقال كه ابزار اصلی شبیه سازی به روش TLM می باشد در این فصل تشریح شده است.
فصل سوم: مدل گسسته المان های فیزیكی مورد لزوم تشریح شد ه و مثالی برای محاسبه به روش گسسته جهت مشخص كردن میزان خطا نسبت به شرایط مسئله و مدل آن عنوان شده است.
فصل چهارم: در این فصل در بخش اول روش TLM به صورت یک بعدی تشریح شده است و خواننده را برای مطالعه شبیه سازی دوبعدی و سه بعدی آماده می كند.
در بخش دوم این فصل روش TLM به صورت دوبعدی تشریح شده كه شامل، ماتریس اسكترینگ برای محیط های مختلف، مرزهای جاذب و هادی و معادلات لازم برای انواع پورت های در زمان های مختلف است.
در بخش سوم این فصل روش سه بعدی TLM تشریح شده كه شامل، گره جونز (Johns) و ماتریس اسكترینگ برای مدل های مختلف است و در اصل توسعه روش دوبعدی می باشد.
فصل پنجم: این فصل شامل تشریح آنتن های شكافی به تدریج بازشونده، نحوه مدل كردن آنتن های شكافی به تدریج بازشونده خطی به روش TLM، نحوه كاربرد نرم افزار نوشته شده، خروج نرم افزار برای ابعاد مختلف آنتن مورد بحث، است.